Πρωτοβάθμια ιατρική φροντίδα για τους κατοίκους της Σκύρου από την πολεμική Αεροπορία

Το Γενικό Επιτελείο Αεροπορίας ανακοινώνει ότι, στα πλαίσια της προσφοράς της Πολεμικής Αεροπορίας προς το κοινωνικό σύνολο, κατά το διάστημα 29 Ιουνίου έως και 03 Ιουλίου 2009, Υγειονομικό Κλιμάκιο της θα επισκεφθεί τη νήσο Σκύρο, με σκοπό την παροχή πρωτοβάθμιας υγειονομικής περίθαλψης στους κατοίκους και στα μέλη οικογενειών των υπηρετούντων στελεχών της.

Η αποστολή αποτελείται από Υγειονομικούς Αξιωματικούς και Υπαξιωματικούς ειδικοτήτων Παθολογίας, Πνευμονολογίας, Ορθοπεδικής, Καρδιολογίας, Οφθαλμολογίας, Βιοπαθολογίας, Γυναικολογίας, Χειρουργικής, Ακτινολογίας, Ουρολογίας, Οδοντιατρικής, Δερματολογίας, Νοσηλευτικής, Βοηθού Νοσηλευτού, Βοηθού Βιοπαθολόγου, καθώς και τεχνικού ιατρικών μηχανημάτων, ώστε να είναι δυνατή η παροχή ολοκληρωμένης πρωτοβάθμιας ιατρονοσηλευτικής φροντίδας.

Το υγειονομικό κλιμάκιο οργανώθηκε και θα λειτουργήσει με την εποπτεία του Ταξχου (ΥΙ) Χρήστου Γρηγορέα, Υποδιοικητή του 251 ΓΝΑ, ο οποίος ορίζεται και αρχηγός της αποστολής.

Ο χώρος παροχής των υπηρεσιών θα είναι το Κέντρο Υγείας της νήσου Σκύρου.

Για τα γονίδια που "χτίζουν" τους μυς, η ηλικία παίζει ρόλο

Σύμφωνα με ανακοινώσεις Αμερικανών ερευνητών μία νέα αντίληψη της λειτουργίας των γονιδίων που δημιουργούν τα μυϊκά κύτταρα, η οποία προέκυψε μέσα από έρευνες, θα αλλάξει τον τρόπο σκέψης των επιστημόνων για την μεταμόσχευση στελεχών των κυττάρων σε περίπτωση μυϊκών δυσπλασιών ή τραυματισμών.

Σε μια απροσδόκητη ανακάλυψη της έρευνας, οι ερευνητές παρατήρησαν πως τα γονίδια που πλάθουν τα κύτταρα στα έμβρυα και στα νεογνά, για τους ενήλικες παραμένουν ανενεργά υπό φυσιολογικές συνθήκες. Έτσι λοιπόν, οι επιστήμονες που ελπίζουν να χρησιμοποιήσουν εμβρυϊκά μυϊκά γονίδια σε θεραπείες μεταμόσχευσης στελεχών κυττάρων, θα πρέπει να έχουν υπόψη τους ότι ίσως τα στελέχη αυτά να μην εξυπηρετούν το ίδιο έργο στην αποκατάσταση των μυών ενός ενήλικα σε σχέση με τη λειτουργία που έχουν σε ένα μωρό.

Η έρευνα του Christoph Lepper και των συναδέλφων του από το Carnegie Institution της Βαλτιμόρης επικεντρώθηκε στα γονίδια Pax 3 και Pax 7, τα οποία αναπτύσσουν τους μυς των εμβρύων και σε παλαιότερες έρευνες είχαν αναφερθεί ως βοηθητικά και για την αποκατάσταση των μυών των ενηλίκων.

Προκειμένου να καταλάβουν καλύτερα το έργο που επιτελούν τα δύο αυτά γονίδια, οι ερευνητές δοκίμασαν τη λειτουργία τους σε ποντίκια που βρίσκονταν σε διάφορα στάδια ανάπτυξης.

«Θεώρησα πως για να είναι τόσο σημαντικά στην ανάπτυξη του εμβρύου, θα πρέπει να βοηθούν ιδιαίτερα και στην περίπτωση των ενηλίκων», δήλωσε ο Lepper. Με αυτό το σκεπτικό η ομάδα χρησιμοποίησε γενετικές μεθόδους προκειμένου να καταστείλουν την λειτουργία των δύο γονιδίων. Με έκπληξη διαπίστωσαν πως παρά την έλλειψη συμμετοχής των Pax 3 και Pax 7 τα ενήλικα μυϊκά κύτταρα συνέχισαν να λειτουργούν φυσιολογικά.

Στο επόμενο στάδιο της έρευνας ο Lepper και η ομάδα του επιθυμούσαν να διαπιστώσουν αν η ίδια συμπεριφορά θα ίσχυε και στην περίπτωση που οι μυς των ποντικών ήταν τραυματισμένοι. Γι’ αυτό το λόγο τραυμάτισαν τους μυς των ποδιών των ποντικών ανάμεσα στο γόνατο και τον αστράγαλο, για να ανακαλύψουν ότι τα μυϊκά στελέχη των κυττάρων τους μπορούσαν να συνεχίσουν το έργο αποκατάστασης των μυών ακόμα και χωρίς τη συμβολή των δύο γονιδίων.

Η ομάδα των ερευνητών δήλωσε πως τα εμβρυϊκά γονίδια για την ανάπτυξη των μυϊκών κυττάρων ήταν ενεργά κατά τη διάρκεια της έρευνας μόνο σε ποντίκια ηλικίας μέχρι και τριών εβδομάδων. Οι ίδιοι υποστηρίζουν πως μετά το πέρας αυτής της ηλικίας τα γονίδια σταματούν τη λειτουργία τους επιτρέποντας σε κάποιον άλλο συνδυασμό γονιδίων να συνεχίσει αυτό το έργο.

Η ανακάλυψη του νέου αυτού συνδυασμού γονιδίων θα αποτελέσει ένα σημαντικό πεδίο έρευνας καθώς οι επιστήμονες αναζητούν νέες θεραπείες για μυϊκές ασθένειες, όπως για παράδειγμα η δυσπλασία, μία εκ γενετής εκφυλιστική νόσο που επηρεάζει τους γραμμωτούς μυς κατά κύριο λόγο.

Η ομάδα των ερευνητών τόνισε πως οι επιστήμονες πρέπει να ελέγξουν σε ποιο βαθμό η ηλικία επηρεάζει τις ιδιότητες άλλων κυτταρικών στελεχών, καθώς και να λαμβάνουν υπόψιν τους την ηλικία του ασθενούς στις θεραπείες που περιλαμβάνουν την μεταμόσχευση.

3 ακόμη κρούσματα της νέας γρίπης στην Ελλάδα

Τρία (3) επιπλέον κρούσματα αναφέρθηκαν έως τις 25 Ιουνίου 2009 και ώρα 08:00 από το Εργαστήριο Αναφοράς Νοτίου Ελλάδος.

Πρόκειται για:

- Ένα παιδί, 14 ετών, Aυστραλιανής καταγωγής, που ήρθε από την Αυστραλία,

- Μία γυναίκα, 43 ετών, Aυστραλιανής καταγωγής, που ήρθε από την Αυστραλία,

- Έναν άντρα, 26 ετών, Eλληνικής καταγωγής, που ήρθε σε στενή επαφή με επιβεβαιωμένο κρούσμα που ήρθε από τις Η.Π.Α.

Τα περιστατικά που νόσησαν από το νέο ιό της γρίπης ανέρχονται σε εβδομήντα (70), από τα οποία εικοσιτρία (23) έχουν ιαθεί πλήρως. Οι υπόλοιποι ασθενείς ακολουθούν τις προβλεπόμενες διαδικασίες νοσηλείας.

Η ροή των περιστατικών ελέγχεται πλήρως. Επισημαίνεται ότι η συμπτωματολογία της νόσου συνεχίζει να είναι ήπια και δεν υπάρχει κανένας λόγος ανησυχίας.

Ο Τομέας Υγείας, το Ε.Κ.ΕΠ.Υ. και το ΚΕ.ΕΛ.Π.ΝΟ. βρίσκονται σε εγρήγορση για την αντιμετώπιση περιστατικών από τον Νέο Ιό της Γρίπης.

Οι εγχειρήσεις για την παχυσαρκία μπορεί να μειώσουν τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου

Μόνο στις γυναίκες και όχι στους άνδρες

Οι εγχειρήσεις για απώλεια βάρους μπορεί να βοηθούν τις γυναίκες, αλλά όχι τους άνδρες, να μειώσουν τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου, σύμφωνα με έρευνα Σουηδών επιστημόνων που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Lancet Oncology.Μέχρι σήμερα ήταν γνωστό πως η παχυσαρκία ευνοεί την εμφάνιση του καρκίνου, αλλά δεν υπήρχε καμία ένδειξη για το αν οι εγχειρήσεις που αντιμετωπίζουν την παχυσαρκία επιδρούν και στον κίνδυνο του καρκίνου. Με την εν λόγω έρευνα οι επιστήμονες υποστηρίζουν πως οι εγχειρήσεις απώλειας βάρους μειώνουν τα επίπεδα επικινδυνότητας κατά 42%.Οι ειδικοί θεωρούν πως η αλλαγή στις τιμές των ορμονών μετά από μια τέτοια εγχείρηση είναι το κλειδί στην κατανόηση της εντυπωσιακής μείωσης του κινδύνου εμφάνισης του καρκίνου. Αξίζει να σημειωθεί πως η παχυσαρκία οφείλεται για το 20% των θανάτων από καρκίνο στις γυναίκες και για το 14% στους άνδρες σε όλο τον δυτικό κόσμο.

Η ομάδα των ερευνητών από το Sahlgrenska University Hospital της πόλης Gothenburg, ερεύνησε από 4.047 εθελοντές παχύσαρκους (άντρες και γυναίκες) σε διάστημα 10,9 ετών περίπου. Οι εθελοντές ήταν χωρισμένοι σε δύο ομάδες: Η μια συμπεριλάμβανε τα άτομα που είχαν υποστεί χειρουργικές επεμβάσεις για το πρόβλημα τους (2.010 εθελοντές) και η άλλη αυτούς που είχαν ακολουθήσει άλλου είδους ή και καθόλου θεραπεία (2.037 εθελοντές).

Κατά τη διάρκεια της έρευνας οι ασθενείς της πρώτης ομάδας έχασαν κατά μέσο όρο 19,9 kg ενώ οι ασθενείς της δεύτερης ομάδας έχασαν 1,3 kg κατά μέσο όρο. Όσον αφορά στην εμφάνιση καρκίνου στις γυναίκες των δύο ομάδων υπήρξε μια αρκετά μεγάλη διαφορά με μόλις 79 από την ομάδα που 79 από την ομάδα που είχε υποστεί χειρουργεία και 130 από την άλλη ομάδα. Από την άλλη πλευρά όσον αφορά στην εμφάνιση καρκίνου στους άνδρες, η διαφορά ήταν μηδαμινή με 38 περιπτώσεις στην ομάδα των χειρουργημένων και 39 στην δεύτερη ομάδα.

Η θετική επίδραση της επέμβασης απώλειας βάρους στις γυναίκες φάνηκε να βρίσκει εφαρμογή σε μια ευρεία «γκάμα» καρκίνων. Ωστόσο παραμένει μυστήριο το πώς ακριβώς λειτούργησαν θετικά αυτού του είδους οι επεμβάσεις καθώς οι ερευνητές δεν βρήκαν άμεση σχέση ανάμεσα στην εντυπωσιακή μείωση του κινδύνου και στην μείωση του βάρους ή της ποσότητας του φαγητού που κατανάλωναν οι εθελοντές. Αυτό το γεγονός υποδεικνύει πως οι χειρουργικές επεμβάσεις λειτούργησαν κατά έναν πιο λεπτεπίλεπτο και επιδέξιο τρόπο για τους παχύσαρκους.

Ο Dr. Andrew Renehan, ειδικός στον τομέα του καρκίνου στο Πανεπιστήμιο του Manchester δήλωσε σχετικά σε ρεπορτάζ του BBC πως «το πιθανότερο είναι πως οι επεμβάσεις είχαν επίδραση στα επίπεδα των ορμονών στον οργανισμό».

Αρκετοί από τους συνήθεις τύπου καρκίνου είναι συνδεδεμένοι με τις γυναικείες ορμόνες και πιο συγκεκριμένα με τα οιστρογόνα. Ο Dr. Renehan επεσήμανε επίσης πως «οι ίδιες επεμβάσεις μπορεί να επιφέρουν την μείωση του κινδύνου εμφάνισης καρκίνου και για τους άνδρες, αλλά κάτι τέτοιο θα φανεί σε βάθος χρόνου».

Με αυτήν την άποψη συμφώνησε, στο ίδιο ρεπορτάζ, και ο Dr. Ian Campbell, Ιατρικός Διευθυντής του φιλανθρωπικού ιδρύματος Weight Concern, προσθέτωντας πως το κλειδί στην υπόθεση των επεμβάσεων απώλειας βάρους είναι πως αυτές μειώνουν τα κύτταρα λίπους που παράγουν τις ορμόνες. Ο ίδιος πρόσθεσε πως «Οι συνήθεις τύποι καρκίνου στον άνδρα δεν είναι στον ίδιο βαθμό συνδεδεμένοι με τις ορμόνες και ως εκ τούτου δεν είναι ευθέως επηρεαζόμενοι από την απώλεια βάρους».

Ο Dr. Campbell δεν παρέλειψε να επισημάνει πως «σε ό,τι αφορά την παχυσαρκία στους άνδρες, αυτή συνήθως προκαλείται από την κακή διατροφή και την παράλειψη της άσκησης. Έτσι ακόμα κι όταν η απώλεια βάρους είναι εφικτή μέσω των επεμβάσεων εάν δεν αλλάξει ο τρόπος ζωής τους τότε ο κίνδυνος εμφάνισης κάποιων τύπων καρκίνου θα παραμένει υψηλός».

Τέλος η Dr Julie Sharp, του κοινωφελούς ιδρύματος Cancer Research UK τόνισε πως για να μειωθεί ο κίνδυνος της παχυσαρκίας και στη συνέχεια του καρκίνου υπάρχουν λιγότερο δραστικά μέτρα. «Η υγιεινή διατροφή και η άσκηση είναι ο καλύτερος τρόπος για να ελέγχει κανείς το βάρος του. Μόνο στη Μεγάλη Βρετανία 13.000 άνθρωποι ετησίως θα μπορούσαν να έχουν αποφύγει τον καρκίνο εάν είχαν πάρει τον έλεγχο του βάρους του», δήλωσε η ίδια στο BBC.

Πρωτεΐνη στα ούρα θα οδηγήσει σε νέο τεστ για την σκωληκοειδίτιδα

Μια πρωτεΐνη στα ούρα ίσως να αποτελέσει, σύμφωνα με Αμερικανούς ερευνητές, τη βάση για ένα απλό διαγνωστικό τεστ της σκωληκοειδίτιδας, η οποία αποτελεί τη νούμερο 1 ασθένεια ανάμεσα στα επείγοντα περιστατικά στις παιδικές ηλικίες.

Σύμφωνα με δημοσίευσή της στο περιοδικό «Annals of Emergency Medicine», μια ομάδα από το Παιδιατρικό Νοσοκομείο της Βοστώνης, ανακάλυψε υψηλές ποσότητες της πρωτεΐνης «λευκίνη – πλούσια σε άλφα 2 – γλυκοπρωτεΐνη» (leucine-rich alpha-2-glycoprotein, LRG), στο αίμα παιδιών με οξεία σκωληκοειδίτιδα.

Αρκετές ομάδες έψαχναν για το λεγόμενο «βιολογικό ίχνος» που θα επέτρεπε στους ιατρούς των επειγόντων να διαγνώσουν με βεβαιότητα την σκωληκοειδίτιδα, την διάγνωση της οποίας δυσκολεύονται να δώσουν οι σύγχρονες απεικονικιστικές μέθοδοι.

Λόγω της δυσκολίας της σίγουρης διάγνωσης μόνο στις Η.Π.Α. 3 στις 10 σκωληκοειδεκτομές που γίνονται τελικά δεν είναι απαραίτητες.

Για την έρευνα της η ομάδα του Παιδιατρικού Νοσοκομείου της Βοστώνης χρησιμοποίησε ένα ερευνητικό όργανο μαζικής φασματομετρίας, προκειμένου να εντοπίσει συγκεντρώσεις ποικίλλων πρωτεϊνών σε παιδιά που είχαν εισαχθεί στα επείγοντα και εξετάζονταν ως πιθανές περιπτώσεις σκωληκοειδίτιδας.

Ανακάλυψαν πως η πρωτεΐνη LRG ήταν σημαντικά αυξημένη σε παιδιά με πρόβλημα στη σκωληκοειδή απόφυση, ακόμα και στα παιδιά των οποίων η σκωληκοειδίτιδα έδειχνε φυσιολογική κατά την εξέταση με υπέρηχο και με τομογραφία.

Τα ευρήματα αυτά μπορεί να οδηγήσουν στην διενέργεια ενός απλού τεστ ούρων προκειμένου να διαγνωστεί η σκωληκοειδίτιδα στα παιδιά, εντούτοις πρέπει να διεξαχθούν περισσότερες έρευνες προκειμένου να επιβεβαιωθεί πως το ίδιο «βιολογικό ίχνος» ισχύει και για τους ενήλικες, όπως άλλωστε επεσήμαναν και οι ερευνητές.

Τέλος η ερευνητική ομάδα τόνισε πως η ερευνητική μέθοδος που χρησιμοποίησε πιθανότατα να βοηθήσει στον εντοπισμό «βιολογικών ιχνών» για άλλες ασθένειες.