Η μεγαλύτερη διάρκεια θεραπείας και η διατήρηση της μέγιστης ανταπόκρισης με λεναλιδομίδη και δεξαμεθαζόνη αυξάνει τη συνολική επιβίωση σε ασθενείς με ανθεκτικό ή υποτροπιάζον Πολλαπλούν Μυέλωμα. Αυτό ήταν ένα από τα βασικά συμπεράσματα διεθνών κλινικών μελετών που παρουσιάστηκαν κατά τη διάρκεια του 14ου Συνεδρίου της Ευρωπαϊκής Αιματολογικής Εταιρείας (ΕΗΑ 2009).
Τα ποσοστά επιβίωσης για τους ασθενείς που πέτυχαν τουλάχιστον μία μερική ανταπόκριση στη θεραπεία με λεναλιδομίδη και δεξαμεθαζόνη συγκρίθηκαν μεταξύ των ασθενών που συνέχισαν τη θεραπεία και εκείνων που διέκοψαν τη θεραπεία λόγω ανεπιθύμητων ενεργειών, απόσυρσης από τη μελέτη ή άλλων λόγων.
Ο διάμεσος χρόνος επιβίωσης για τους ασθενείς που συνέχισαν τη θεραπεία με λεναλιδομίδη και δεξαμεθαζόνη μετά την επίτευξη μίας τουλάχιστον μερικής ανταπόκρισης ήταν 50,9 μήνες, ενώ για αυτούς που διέκοψαν τη θεραπεία νωρίς ήταν 35 μήνες.
Όταν συνυπολογίστηκαν και άλλα χαρακτηριστικά όπως η ηλικία των ασθενών και ο αριθμός των προηγούμενων θεραπειών, οι ασθενείς που συνέχισαν τη θεραπεία είχαν καλύτερα αποτελέσματα ως προς την επιβίωση σε σύγκριση με αυτούς που διέκοψαν πρόωρα. Ο αριθμός των ασθενών που διέκοψαν πρόωρα λόγω ανεπιθύμητων ενεργειών ήταν χαμηλός (περίπου το 10%).
«Αυτή η μελέτη υποστηρίζει ότι η θεραπεία με λεναλιδομίδη και δεξαμεθαζόνη πρέπει να παρατείνεται ακόμα και μετά την αρχική ανταπόκριση», κατέληξε ο Dr. Jesus San Miguel από το Νοσοκομείο της Salamanca, Ισπανία. «Η συνεχής δράση από τους επαναλαμβανόμενους κύκλους θεραπείας με λεναλιδομίδη μπορεί να παρατείνει την επιβίωση αυτών των ασθενών. » [ΕΗΑ 2009]
Τα αποτελέσματα αυτά οφείλονται στον διπλό τρόπο δράσης της λεναλιδομίδης, που περιλαμβάνει άμεση κυτταροτοξική δράση ενάντια στα καρκινικά κύτταρα αυτά καθ’ αυτά και, επιπρόσθετα, ενισχύει το ανοσολογικό σύστημα, πετυχαίνοντας αποτελεσματικό έλεγχο της νόσου για παρατεταμένα χρονικά διαστήματα.
Το Πολλαπλούν Μυέλωμα είναι η δεύτερη σε συχνότητα κακοήθεια του αίματος, που χαρακτηρίζεται από ανεξέλεγκτο πολλαπλασιασμό των πλασματοκυττάρων στο μυελό των οστών. Τα πλασματοκύτταρα είναι είδος λευκών αιμοσφαιρίων που παράγουν αντισώματα, τις ανοσοσφαιρίνες, που καταπολεμούν τις λοιμώξεις.
Σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Δίκτυο Ασθενών για το Μυέλωμα (Myeloma Euronet), περισσότεροι από 77.000 άνθρωποι στην Ευρώπη λαμβάνουν καθημερινά θεραπεία για το πολλαπλούν μυέλωμα. Διαγιγνώσκονται περίπου 4 νέες περιπτώσεις ανά 100.000 άτομα ετησίως, δηλ., στην Ελλάδα κάθε χρόνο προσβάλλονται περίπου 400 άτομα από Πολλαπλούν Μυέλωμα.
Αρκετοί ασθενείς διαγιγνώσκονται σε ασυμπτωματικό στάδιο και χρειάζονται μόνο παρακολούθηση και όχι άμεση θεραπεία. Υπάρχουν ενδείξεις ότι η επίπτωση του πολλαπλού μυελώματος μπορεί να αυξάνεται τα τελευταία χρόνια. Επίσης, πρέπει να σημειωθεί ότι με την εισαγωγή νέων φαρμάκων η πρόγνωση των ασθενών βελτιώνεται συνεχώς. Με βάση δεδομένα της Ομάδας Μυελώματος της Ελληνικής Αιματολογικής Εταιρείας η επιβίωση των Ελλήνων ασθενών με μυέλωμα έχει αυξηθεί κατά 50% την τελευταία δεκαετία.
Πηγές:
San-Miguel J.F. et al. “Longer duration of treatment and maintenance of best response with lenalidomide and dexamethasone increases OS in patients with refractory/ relapsed multiple myeloma”. Poster presented at the 14th congress of the European Hematology Association [EHA], Berlin, Germany, June 4-7, 2009. Haematologica [abstract 0949].
Richardson P.G. et al. Blood 2002 ; 100 :3063-3067.
List A.F. New England Journal of Medicine 2007; 357(21):2183-2186.
www.myeloma-euronet.org
Σύμφωνα με ανακοίνωση του EMEA (European Medicines Agency – Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων), η GlaxoSmithKline απέσυρε την από 2 Ιουλίου 2009 κατατεθειμένη αίτησή της για την έγκριση του ιδιοσκευάσματος Zunrisa (casopitant mesilate) σε δόσεις των 50 mg και 150 mg με τη μορφή δισκίων επικαλυμμένων με υμένιο.
