Το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης τιμά τον Σωκράτη Παπαπύλο αναγορεύοντάς τον Επίτιμο Διδάκτορα της Ιατρικής Σχολής

Σε Επίτιμο Διδάκτορα της Ιατρικής Σχολής του Α.Π.Θ. θα αναγορευτεί ο Διευθυντής του Τμήματος Μεταβολισμού των Οστών στην Κλινική Ενδοκρινολογίας και Μεταβολικών Νοσημάτων και Καθηγητής του Πανεπιστημίου Leiden της Ολλανδίας, Σωκράτης Παπαπούλος. Η Τελετή Αναγόρευσης θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη 18 Φεβρουαρίου 2010 και ώρα 19.30, στην Αίθουσα Τελετών της παλαιάς Φιλοσοφικής Σχολής του Α.Π.Θ.

Το πρόγραμμα της τελετής είναι το εξής:

Προσφώνηση από τον Πρόεδρο της Ιατρικής Σχολής του Α.Π.Θ., Καθηγητή Νικόλαο Ντόμπρο.

Προσφώνηση από τον Πρύτανη του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου, Καθηγητή Αναστάσιο Μάνθο.

Έπαινος του τιμώμενου (Laudatio) από τον Καθηγητή της Ιατρικής Σχολής του Α.Π.Θ., Γεώργιο Καπετάνο.

Επίδοση Διασήμων και Αναγόρευση από τον Πρόεδρο της Ιατρικής Σχολής του Α.Π.Θ., Καθηγητή Νικόλαο Ντόμπρο.

Αντιφώνηση και ομιλία από τον τιμώμενο Καθηγητή Σωκράτη Παπαπούλο, με θέμα: «Νέες προσεγγίσεις στη θεραπεία της οστεοπόρωσης».

Λήξη Τελετής. Δεξίωση.

Ακολουθεί σύντομο βιογραφικό του τιμώμενου Καθηγητή.

Ο Σωκράτης Η. Παπαπούλος γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε Ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και ειδικεύθηκε στην Παθολογία στην Α’ Παθολογική Κλινική του Πανεπιστημίου Αθηνών (1971-1974) και στην Ενδοκρινολογία, στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Middlesex του Πανεπιστημίου του Λονδίνου στη Μεγάλη Βρετανία (1975-1980). Κατόπιν εργάσθηκε στην Ενδοκρινολογική Κλινική του Ιπποκράτειου Νοσοκομείου Αθηνών (1980-1984). Το 1976 αναγορεύτηκε Διδάκτορας του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Από το 1984 μέχρι σήμερα εργάζεται στο Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου του Leiden, στην Ολλανδία όπου διετέλεσε Αναπληρωτής Καθηγητής και Διευθυντής της Μονάδας Κλινικής Έρευνας. Από το 1998 είναι Καθηγητής Παθολογίας με γνωστικό αντικείμενο τα νοσήματα μεταβολισμού του ασβεστίου και των οστών και Διευθυντής του Τμήματος Μεταβολισμού των Οστών στην Κλινική Ενδοκρινολογίας και Μεταβολικών Νοσημάτων.

Από το 1974 ο Σωκράτης Παπαπούλος ασχολείται συνεχώς με την έρευνα του μεταβολισμού του ασβεστίου και των οστών και την ανάπτυξη νέων θεραπευτικών προσεγγίσεων των νοσημάτων του σκελετού. Τα ειδικά ερευνητικά του ενδιαφέροντα περιλαμβάνουν τη βασική και κλινική φαρμακολογία των διφωσφονικών φαρμάκων και την ταυτοποίηση διαβιβαστικών παραγόντων που συμμετέχουν στην οστική ανάπλαση με σκοπό την ανάπτυξη νέων φαρμακευτικών μεθόδων για την αντιμετώπιση της οστεοπόρωσης. Μεταξύ άλλων, ταυτοποίησαν με την ερευνητική του ομάδα το μηχανισμό δράσης των διφωσφονικών και της σκληροστείνης.

Είναι Διευθυντής του προγράμματος έρευνας οστικού μεταβολισμού του Ιατρικού Κέντρου του Πανεπιστημίου του Leiden, έχει δημοσιεύσει περισσότερα από 350 άρθρα και κεφάλαια βιβλίων στον τομέα αυτό και έχει επιβλέψει 19 διδακτορικές διατριβές. Έχει περισσότερες από 7.600 αναφορές στο δημοσιευμένο έργο του (ISI Web of Knowledge). Η έρευνά του στην Ολλανδία έχει χρηματοδοτηθεί, μεταξύ άλλων, από την Ολλανδική Οργάνωση Επιστημονικής Έρευνας, τη Βασιλική Ακαδημία Ερευνών και την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Στη διάρκεια της σταδιοδρομίας του ο Σωκράτης Παπαπούλος έχει λάβει τις ακόλουθες υποτροφίες και τιμητικές διακρίσεις: Hugh Percy Noble Scholarship, Sanderson Wells Trust Award, The Astor Fellowship, Wellcome Trust Clinical Research Fellowship, The Lilian Clark Lectureship of Texas University, The Sarnat Lectureship in Bone Biology University of Tel Aviv, The John G. Haddad Award of the International Bone and Mineral Society «in recognition of outstanding contributions to clinical research in bone and mineral metabolism», The Boy Frame Memorial Award of the American Society for Bone and Mineral Research «for excellence in the clinical field of bone metabolism», The JB Johnson Award of the Paget Foundation USA «for advancing the understanding and management of Paget’s disease of bone», The Novo Nordisk Award 2009 of the Dutch Society of Endocrinology «for contribution to the research and treatment of skeletal disorders».

Το 2006 αναγορεύτηκε επίτιμος Διδάκτορας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Σε όλη τη διάρκεια της σταδιοδρομίας του ασχολείται συνεχώς με την προπτυχιακή και μεταπτυχιακή εκπαίδευση στον τομέα του μεταβολισμού του ασβεστίου και των οστών. Υπήρξε Επισκέπτης Καθηγητής σε πολλά εκπαιδευτικά ιδρύματα της Ευρώπης, Ασίας και Αμερικής, όπως επίσης προσκεκλημένος ομιλητής διεθνών συνεδρίων και πολυάριθμων επιστημονικών εκδηλώσεων στον ελληνικό χώρο.

Ο Σωκράτης Παπαπούλος έχει διατελέσει μέλος Συντακτικών Επιτροπών των περιοδικών Bone and Mineral, Bone, Osteoporosis International, Clinical Endocrinology, Nature Reviews Endocrinology, Expert Review Endocrinology and Metabolism, όπως επίσης και Επιστημονικών Επιτροπών (μέλος ή Πρόεδρος) διεθνών συνεδρίων με αντικείμενο το μεταβολισμό των οστών και την ενδοκρινολογία. Διετέλεσε Πρόεδρος της Ολλανδικής Εταιρείας Μεταβολισμού του Ασβεστίου και των Οστών και μέλος του Διοικητικού και του Επιστημονικού Συμβουλίου του International Osteoporosis Foundation (IOF), καθώς και των Διοικητικών Συμβουλίων της International Bone and Mineral Society (IBMS) και της European Calcified Tissue Society (ECTS). Διετέλεσε, επίσης, Πρόεδρος της επιτροπής εκδόσεων της IBMS. Είναι μέλος Διεθνών και Κρατικών Επιτροπών για την ανάπτυξη στρατηγικών και σύνταξη κατευθυντήριων οδηγιών για την πρόληψη και αντιμετώπιση της οστεοπόρωσης, όπως του Ολλανδικού Φορέα Υγείας, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας.

Για τη συνολική προσφορά του ο Σωκράτης Παπαπούλος τιμήθηκε από την Ελληνική Πολιτεία το 2007, με τον Ταξιάρχη του Τάγματος του Φοίνικος της Ελληνικής Δημοκρατίας.

Ημερήσιο χάπι βοήθησε την θεραπεία της οστεοπόρωσης σε ποντίκια

Χάπι που χορηγούνταν άπαξ ημερησίως σε τρωκτικά με σοβαρή οστεοπόρωση βοήθησε τον οργανισμό τους να αποκαταστήσει την υγεία των οστών ολοκληρωτικά. Τα αποτελέσματα της έρευνας αυτής θα μπορούσαν να οδηγήσουν στην ανάπτυξη μιας νέας γενιάς φαρμάκων κατά της ασθένειας σε ανθρώπους, σύμφωνα με Αμερικανούς ερευνητές.

Η ερευνητική ομάδα εξέτασε την αποτελεσματικότητα μιας ουσίας που μπλοκάρει την παραγωγή σεροτονίνης στα έντερα ποντικών και αρουραίων με σοβαρή μορφή οστεοπόρωσης. Βρήκαν ότι η οστική πυκνότητα των τρωκτικών αποκαταστάθηκε πλήρως με τη θεραπεία.

«Εάν σπάσεις πλέον τα κόκαλά τους, μοιάζουν με φυσιολογικά κόκαλα», δηλώνει ο επικεφαλής της έρευνας που δημοσιεύτηκε στο Nature Medicine, Dr Gerard Karsenty από το Columbia University Medical Center της Νέας Υόρκης.

Χρησιμοποιώντας αυτά τα ευρήματα η επιστημονική ομάδα προσπαθεί τώρα να αναπτύξει μια γενιά φαρμάκων για ανθρώπους με οστεοπόρωση, ασθένεια κατά την οποία τα οστά γίνονται εύθραυστα και πορώδη και βρίσκονται σε μεγαλύτερο κίνδυνο καταγμάτων.

«Υπάρχει μια έντονη και επείγουσα ανάγκη για την ανάπτυξη νέων και ασφαλών φαρμάκων που να μπορούν να βελτιώσουν τη δομή των οστών για μακροχρόνιο διάστημα», δήλωσε ο Karsenty.

Η έρευνα βασίστηκε στα ευρήματα παλαιότερης μελέτης της ίδιας ομάδας, σύμφωνα με την οποία η σεροτονίνη, όταν παράγεται στο έντερο εμποδίζει την διαμόρφωση των οστών. Όπως εξήγησε σε ρεπόρτερ του Reuters ο Karsenty, η σεροτονίνη είναι ευρύτερα γνωστή για το ρόλο της ως χημικού αγγελιοφόρου του εγκεφάλου, όμως το 95% της ουσίας αυτής παράγεται στο έντερο για τη ρύθμιση της διαμόρφωσης των οστών.

«Σκεφτήκαμε πως αν βρίσκαμε τον τρόπο να αναστείλουμε την σύνθεση της σεροτονίνης στο έντερο θα αντιμετωπίζαμε την οστεοπόρωση. Ευτυχώς για εμάς υπάρχουν ένας δυο υποδοχείς της σεροτονίνης που παράγεται στο έντερο που δεν επηρεάζουν τη σεροτονίνη που προέρχεται από τον εγκέφαλο», εξηγεί ο Karsenty.

Ο ίδιος δήλωσε ότι η ασφάλεια του φαρμάκου που διόρθωσε ολοκληρωτικά την οστεοπόρωση στα ποντίκια, έχει ήδη δοκιμαστεί σε ανθρώπους σε πρώιμες έρευνες. «Η ουσία αυτή δίδεται άπαξ ημερησίως από το στόμα. Φυσικά είναι δελεαστικό. Δεν υπάρχουν πολλά χάπια που μπορούν να ενισχύσουν την δόμηση των οστών», δήλωσε ο Karsenty.

Ωστόσο όπως επεσήμανε ο επικεφαλής της έρευνας, τα ευρήματα είναι πολύ πρώιμα και χρειάζονται πολύ πιο πολλές εξετάσεις προτού το σκεύασμα δοκιμαστεί σε ανθρώπους με οστεοπόρωση.

Δοκιμή συστήματος «Τεχνητού Παγκρέατος» δίνει ελπίδα στους διαβητικούς τύπου 1

Επιστήμονες χρησιμοποίησαν ένα «τεχνητό πάγκρεας» μια συσκευή δηλαδή με αντλία και οθόνη για να βελτιώσουν τον έλεγχο του σακχάρου στο αίμα διαβητικών ασθενών, στην πρώτη έρευνα που έδειξε ότι η τεχνολογία αυτή παρουσιάζει καλύτερα αποτελέσματα από τη θεραπεία με συμβατική αντλία.

Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Cambridge στη Βρετανία δοκίμασαν τη συσκευή σε 17 παιδιά που έπασχαν από διαβήτη τύπου 1 κατά τη διάρκεια κάποιων διανυκτερεύσεων των παιδιών σε νοσοκομεία και ανακάλυψαν ότι το «τεχνητό πάγκρεας» κρατούσε τα επίπεδα σακχάρου του αίματός τους εντός των φυσιολογικών ορίων στο 60% των εφαρμογών.

Το νέο αυτό σύστημα, που περιλαμβάνει μια οθόνη στο μέγεθος σπιρτόκουτου που εφαρμόζεται στον ασθενή και μία αντιστοίχου μεγέθους αντλία (που επίσης φορά ο ασθενής) που συνδέεται με έναν σωλήνα που μεταφέρει ινσουλίνη στο σώμα του. Η συσκευή όπως παρατήρησαν οι ερευνητές μείωσε κατά το ήμισυ το διάστημα κάτα το οποίο τα επίπεδα ζαχάρου στο αίμα των ασθενών έπεφταν σε πολύ χαμηλά έως επικίνδυνα χαμηλά σημεία.

Οι κατασκευαστές Ιατρικών συσκευών προσπαθούν εδώ και χρόνια να κατασκευάσουν ένα «τεχνητό πάγκρεας» που θα μπορεί να μεταφέρει ινσουλίνη μέσα στο σώμα ασθενών με διαβήτη τύπου 1 ένα αυτοάνοσο νόσημα κατά το οποίο το σώμα καταργεί την ικανότητα του να παράγει ινσουλίνη.

«Οι συσκευές αυτές θα μπορούσαν να μεταμορφώσουν την διαχείριση του διαβήτη τύπου 1, όμως είναι πολύ πιθανόν αυτή η διαδικασία να εξελίσσεται σταδιακά», δηλώνει ο Roman Horvoka επικεφαλής της έρευνας σε τηλεφωνική συνέντευξή του στο Reuters. «Είναι όπως τότε που πρωτοεμφανίστηκαν τα κινητά», εξηγεί ο ίδιος, «η τεχνολογία δεν ήταν πολύ καλή και η λειτουργίες τους ήταν περιορισμένες, και χρειάστηκαν πολλές γενιές (τεχνολογίας) για να φτάσουμε στις συσκευές που έχουμε σήμερα. Το ίδιο πιστεύω ότι θα γίνει και με τη δική μας συσκευή».

Η έρευνα του Πανεπιστημίου του Cambridge που δημοσιεύτηκε στη Lancet, χρησιμοποίησε τεχνολογία της Smiths Medical, μονάδας του Smiths Group, Abbott Diabetes Care, με τη σειρά της μονάδος της Abbott Laboratories και της Medtronic.

Τελικός στόχος των κατασκευαστών είναι να δημιουργήσουν μια συσκευή που να μπορεί να φοριέται από τους ασθενείς μέρα νύχτα, να ελέγχει το ποσοστό ζαχάρου στο αίμα τους πριν κατά τη διάρκεια και μετά από τα γεύματα και να απελευθερώνει την ινσουλίνη που χρειάζεται το σώμα όποτε τη χρειάζεται.

Στην έρευνα η συμβατική αντλία που απελευθερώνει ινσουλίνη σε προκαθορισμένα διαστήματα κατάφερε να κρατήσει τα επίπεδα ζαχάρου στο αίμα των ασθενών εντός των φυσιολογικών ορίων το 40% των εφαρμογών, ενώ το «τεχνητό πάγκρεας» είχε επιτυχία στο 60% των εφαρμογών.

Ο Horvoka χαρακτήρισε τα αποτελέσματα ενθαρρυντικά καθώς οι εφαρμογές των δύο συστημάτων γίνονταν σε νύχτες κατά τις οποίες τα παιδιά είτε είχαν ένα μεγάλο, επιβαρυντικό δείπνο είτε είχαν ασκηθεί, δραστηριότητα που επίσης επηρεάζει τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα.

Άμεση Ενημέρωση των Επαγγελματιών Υγείας για τη σύνδεση των συστηματικώς χορηγούμενων φαρμακευτικών προϊόντων που περιέχουν νιμεσουλίδη με τον κίνδυνο

Προκειμένου να μειωθεί ο κίνδυνος για ηπατική βλάβη κατά τη διάρκεια θεραπείας με συστηματικώς χορηγούμενα προϊόντα νιμεσουλίδης, παρέχονται ακολούθως σημαντικές πληροφορίες ασφάλειας, περιλαμβανομένων νέων συστάσεων όσον αφορά τη διάρκεια της θεραπείας καθώς και νέες αντενδείξεις και προφυλάξεις.
Αυτή η ενημέρωση συμφωνήθηκε με τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων (ΕΜΕΑ) και τον Εθνικό Οργανισμό Φαρμάκων (ΕΟΦ).

Περίληψη
Η νιμεσουλίδη θα πρέπει να συνταγογραφείται μόνο ως δεύτερης γραμμής θεραπεία μετά από προσεκτική αξιολόγηση του συνολικού κινδύνου για κάθε ασθενή ξεχωριστά.
Θα πρέπει να χρησιμοποιείται η μικρότερη αποτελεσματική δόση για τη μικρότερη δυνατή διάρκεια, όχι για περισσότερο από 15 ημέρες. Στο εξής θα είναι διαθέσιμες συσκευασίες που περιέχουν μόνο 30 δισκία/φακελάκια.
Η νιμεσουλίδη δε θα πρέπει να χρησιμοποιείται μαζί με άλλες ηπατοτοξικές ουσίες και δε θα πρέπει να συνταγογραφείται σε ασθενείς με αλκοολισμό ή εθισμό σε ουσίες και πυρετό και/ή συμπτώματα γρίπης.
Η νιμεσουλίδη θα πρέπει να διακόπτεται σε ασθενείς που εμφανίζουν πυρετό και/ ή συμπτώματα γρίπης.
Το Μάιο του 2007 ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων (EMEA) ξεκίνησε μια λεπτομερή επανεξέταση της ηπατικής ασφάλειας της νιμεσουλίδης μετά από αναφορές σοβαρών περιπτώσεων ηπατοτοξικότητας, μερικές φορές θανατηφόρων, από την Ιρλανδία και την αναστολή κυκλοφορίας της νιμεσουλίδης σε αυτό το Κράτος-Μέλος.

Στις 20 Σεπτεμβρίου 2007, η Επιτροπή για τα Φάρμακα Ανθρώπινης Χρήσης (CHMP) ολοκλήρωσε την επανεξέταση και συνέστησε τη διατήρηση σε ισχύ των Αδειών Κυκλοφορίας των φαρμακευτικών προϊόντων που περιέχουν νιμεσουλίδη (μορφές συστηματικής χορήγησης). Ωστόσο, προκειμένου να μειωθεί ο κίνδυνος να εμφανισθεί ηπατική βλάβη σε ασθενείς, ο EMEA ζήτησε να γίνουν αλλαγές στα εγκεκριμένα στοιχεία του προϊόντος (Περίληψη Χαρακτηριστικών του Προϊόντος και Φύλλο Οδηγιών Χρήσης), ώστε να ενισχυθούν οι κατευθύνσεις για τον τρόπο χρήσης της νιμεσουλίδης. Αυτή η επανεξέταση της ηπατικής ασφάλειας τονίζει ότι πρέπει οι επαγγελματίες υγείας και οι ασθενείς να είναι ενημερωμένοι για τον πιθανό κίνδυνο ηπατικής βλάβης λόγω της θεραπείας με νιμεσουλίδη, και ότι πρέπει να διακόπτουν τη χρήση αυτού του φαρμακευτικού προϊόντος με την πρώτη εμφάνιση σημείων ή συμπτωμάτων που υποδηλώνουν ηπατική βλάβη.

Στις 16 Οκτωβρίου 2009, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υιοθέτησε τη γνωμοδότηση της CHMP θεωρώντας το λόγο κινδύνου-οφέλους της νιμεσουλίδης ως ευνοϊκό και συμφώνησε ότι οι σχετικές άδειες κυκλοφορίας θα πρέπει να διατηρηθούν. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή συμφώνησε με τα προτεινόμενα από τη CHMP μέτρα για την ελαχιστοποίηση του κινδύνου και επιπρόσθετα συνέστησε η συνταγογράφηση της νιμεσουλίδης να περιορίζεται ως δεύτερης γραμμής αγωγή στην αντιμετώπιση του πόνου προκειμένου να μειωθεί περαιτέρω ο κίνδυνος ηπατικής βλάβης.

Για τους λόγους αυτούς, η Περίληψη Χαρακτηριστικών του Προϊόντος (ΠΧΠ) των συστηματικώς χορηγούμενων μορφών νιμεσουλίδης έχει τροποποιηθεί ως ακολούθως:

«Θεραπευτικές ενδείξεις» τώρα περιλαμβάνει τις ακόλουθες προειδοποιήσεις για τον ιατρό:
- Η νιμεσουλίδη θα πρέπει να συνταγογραφείται μόνο ως δεύτερης γραμμής θεραπεία
- Η απόφαση για συνταγογράφηση νιμεσουλίδης θα πρέπει να βασίζεται σε αξιολόγηση του συνολικού κινδύνου για κάθε ασθενή ξεχωριστά.

«Δοσολογία και τρόπος χορήγησης» τώρα περιλαμβάνει τους ακόλουθους περιορισμούς:
- Για μείωση των ανεπιθύμητων δράσεων θα πρέπει να χρησιμοποιείται η μικρότερη αποτελεσματική δόση για τη μικρότερη δυνατή περίοδο
- Η μέγιστη διάρκεια ενός θεραπευτικού κύκλου με νιμεσουλίδη είναι 15 ημέρες.

«Αντενδείξεις» Επιπρόσθετα στην υπάρχουσα αντένδειξη σε ασθενείς με ηπατική βλάβη, η χρήση της νιμεσουλίδης αντενδείκνυται τώρα και στις ακόλουθες περιπτώσεις:
- Ταυτόχρονη έκθεση σε άλλες δυνητικά ηπατοτοξικές ουσίες.
- Αλκοολισμός και εθισμός σε ουσίες.
- Ασθενείς με πυρετό και/ ή γριπώδη συμπτωματολογία.

Η παράγραφος «Ειδικές προειδοποιήσεις και προφυλάξεις κατά τη χρήση» έχει τροποποιηθεί για να υπενθυμίζει στους επαγγελματίες υγείας ότι η θεραπεία με νιμεσουλίδη θα πρέπει να διακοπεί σε ασθενείς που αναπτύσσουν πυρετό ή/και συμπτώματα γρίπης (για περαιτέρω λεπτομερείς πληροφορίες σχετικά με τους όρους χρήσης της νιμεσουλίδης, παρακαλείστε να συμβουλευτείτε το πλήρες κείμενο της Περίληψης Χαρακτηριστικών του Προϊόντος που επισυνάπτεται). Ένα αναθεωρημένο κείμενο του Φύλλου Οδηγιών Χρήσης έχει εκδοθεί ώστε να αντικατοπτρίζει τις νέες πληροφορίες ασφάλειας όπως περιγράφονται ανωτέρω.

Επιπρόσθετα, λόγω του περιορισμού της μέγιστης διάρκειας θεραπείας, όλες οι συσκευασίες που περιέχουν πάνω από 30 δόσεις (δηλαδή 15 ημέρες θεραπείας) δισκίων/ φακελίσκων νιμεσουλίδης έχουν αποσυρθεί από την αγορά.

Σύμφωνα με τα ανωτέρω, η νιμεσουλίδη θα πρέπει να συνταγογραφείται αυστηρά σύμφωνα με τις θεραπευτικές ενδείξεις, αντενδείξεις, ειδικές προειδοποιήσεις και προφυλάξεις κατά τη χρήση όπως περιγράφονται στη νέα ΠΧΠ. Συστήνεται στους επαγγελματίες υγείας να παρακολουθούν προσεκτικά την κατάσταση των ασθενών κατά τη διάρκεια της θεραπείας και να επαγρυπνούν για την πιθανότητα εμφάνισης ηπατικής βλάβης.

Αναφορά Ανεπιθύμητων Ενεργειών στον ΕΟΦ
Παρακαλούμε για την συμβολή σας στην παρακολούθηση της ασφάλειας των φαρμάκων με τη συμπλήρωση της Κίτρινης Κάρτας και την αναφορά στον Εθνικό Οργανισμό Φαρμάκων οποιασδήποτε ανεπιθύμητης ενέργειας (τηλ 210 6507380, fax 210 6549585) Η Κίτρινη Κάρτα είναι διαθέσιμη και στον σύνδεσμο: http://www.eof.gr/web/guest/yellowgeneral για έντυπη ή ηλεκτρονική υποβολή.

Οι ανωτέρω πληροφορίες αφορούν όλα τα συστηματικώς χορηγούμενα προϊόντα που περιέχουν νιμεσουλίδη.


Η νιμεσουλίδη είναι ένα μη στεροειδές αντιφλεγμονώδες φάρμακο (ΜΣΑΦ). Χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση του οξέος πόνου, και των συμπτωμάτων της επώδυνης οστεοαρθρίτιδας και της πρωτοπαθούς δυσμηνόρροιας. Φαρμακευτικά προϊόντα που περιέχουν νιμεσουλίδη είναι διαθέσιμα από το 1985 και έχουν άδεια κυκλοφορίας σε ορισμένα Κράτη-Μέλη. Διατίθεται μόνο με ιατρική συνταγή.

Η υπερβολική χρήση του Internet συνδέεται με την κατάθλιψη

Υπάρχει ισχυρός σύνδεσμος μεταξύ της «βαριάς» χρήσης του διαδικτύου και της κατάθλιψης, υποστηρίζουν με μελέτη του Βρετανοί ψυχολόγοι. Η έρευνα που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Psychopathology, αποκαλύπτει πως το 1,2% των ανθρώπων που μελετήθηκαν ήταν εθισμένοι στη χρήση του διαδικτύου ενώ πολλοί ακόμα είχαν κατάθλιψη.

Η ερευνητική ομάδα από το Leeds University τόνισε ωστόσο πως η χρήση του διαδικτύου και η κατάθλιψη δεν είναι αλληλοεξαρτώμενες και πως οι περισσότεροι χρήστες του Internet δεν υποφέρουν από ψυχικές ασθένειες.

Τα συμπεράσματα των ερευνητών προέκυψαν από τις απαντήσεις 1.319 ατόμων σε online ερωτηματολόγιο. Η «στρατολόγηση» των συμμετεχόντων έγινε μέσω ηλεκτρονικών συνδέσμων σε ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης. Τα άτομα που συμμετείχαν ερωτήθηκαν για το πόσο χρησιμοποιούν το Internet (χρονικά) και για τι σκοπούς.

Οι συμμετέχοντες ήταν ηλικίας 16 έως 51 ετών με μέσο όρο ηλικίας τα 21. Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι ένας μικρός αριθμός χρηστών είχε αναπτύξει μια εθιστική διαδικτυακή συμπεριφορά, αντικαθιστώντας τις κοινωνικές επαφές της αληθινής ζωής με τις ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης και τα chatrooms.

Κατέταξαν 18 από τους συμμετέχοντες, το 1,2% ως «εθισμένους στο Internet». Η ομάδα αυτή ξόδευε μεγαλύτερα ποσοστά του χρόνου χρήσης του διαδικτύου στο sex, το τζόγο και σε σελίδες κοινωνικής δικτύωσης, συγκριτικά με άλλα γκρουπ χρηστών όπως αυτά προέκυψαν από την μελέτη.

Η επικεφαλής της μελέτης Dr Catriona Morrison δηλώνει σχετικά με την έρευνα στο BBC: «Το Internet αποτελεί πλέον ένα τεράστιο κομμάτι της σύγχρονης ζωής, όμως τα οφέλη του συνοδεύονται και από μία άλλη σκοτεινή πλευρά. Τη στιγμή που πολλοί από εμάς χρησιμοποιούμε το Internet για να πληρώσουμε λογαριασμούς, να αγοράσουμε προϊόντα και να στείλουμε email, υπάρχει μια μικρή υποομάδα του πληθυσμού που δυσκολεύεται να ελέγξει το χρόνο που περνά στο διαδίκτυο, σε τόσο μεγάλο βαθμό που η χρήση του διαδικτύου δημιουργεί προβλήματα στην καθημερινή ζωή των ατόμων της υποομάδας».

Οι εθισμένοι στο Internet είχαν σημαντικά περισσότερη κατάθλιψη απ’ ότι οι υπόλοιποι χρήστες, με τους δείκτες κατάθλιψης να είναι 5 φορές μεγαλύτεροι απ’ ότι για τους μη εθισμένους χρήστες του διαδικτύου.

Ο μέσος όρος των αποτελεσμάτων σχετικά με την κατάθλιψη κατέτασσε τους εθισμένους χρήστες του Internet στα άτομα με μέτρια έως σοβαρή κατάθλιψη.

«Η έρευνά μας δείχνει ότι η υπερβολική χρήση του διαδικτύου συνδέεται με την κατάθλιψη, αυτό όμως που δεν γνωρίζουμε είναι το πιο έρχεται πρώτο: η κατάθλιψη ή η υπερβολή στη χρήση του Internet. Η κατάθλιψη είναι που τραβά τους ανθρώπους στο διαδίκτυο ή η χρήση του διαδικτύου προκαλλεί την κατάθλιψη;», εξηγεί η Dr Morrison και προσθέτει: «Μέλημα μας τώρα είναι να ερευνήσουμε τη φύση της σύνδεσης που αποδείχθηκε και να εξετάσουμε τη σχέση αίτιου και αποτελέσματος μεταξύ των δύο αυτών καταστάσεων».