Η Ελβετική φαρμακευτική εταιρεία Roche ανκοίνωσε μαζί με τη συνεργάτιδά της εταιρεία Biogen στις 19 Μαΐου 2010, ότι πρόκειται να σταματήσει το πρόγραμμα κλινικής ανάπτυξης του orcelizumab σε ασθενείς με Ρευματοειδή Αρθρίτιδα.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση των δύο εταιρειών, η Roche και η Biogen κατέληξαν πως το συνολικό προφίλ ώφελους/κινδύνου του σκευάσματος δεν ήταν το ιδανικό για τους ασθενείς με Ρευματοειδή Αρθρίτιδα συγκριτικά με τα φάρμακα που ήδη κυκλοφορούν για την πάθηση αυτή.
Πέμπτη 20 Μαΐου 2010
Τετάρτη 19 Μαΐου 2010
Το Νοέμβριο η τελική απόφαση του FDA για το αναλγητικό της Cadence
Η φαρμακευτική εταιρεία Cadence ανακοίνωσε πρόσφατα ότι ο Αμερικανικός Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων (Food and Drug Administration – FDA) θα έχει λάβει οριστική απόφαση για την έγκριση ή μη της κυκλοφορίας του ενδοφλεβίως χορηγούμενου αναλγητικού της εταιρείας, Ofirmev, έως και τις 4 Νοεμβρίου του 2010.
Τον Φεβρουάριο του 2010, ο Οργανισμός είχε με επίσημη επιστολή του ανακοινώσει στην εταιρεία ότι εντόπισε προβλήματα στις εγκαταστάσεις παραγωγής της εταιρείας που είχε αναλάβει να παράγει το Ofirmev για την Cadence κατά την επιθεώρηση του FDA εκεί, αρνούμενος την έγκριση της κυκλοφορίας του σκευάσματος. Ωστόσο ο Οργανισμός δεν είχε απαιτήσει περαιτέρω πληροφορίες για το υποψήφιο νέο φάρμακο ούτε και την διεξαγωγή περισσότερων κλινικών μελετών.
Η Cadence υπέβαλλε και πάλι την αίτηση για την έγκριση του Ofirmev στις 4 Μαΐου 2010 μετά από συνάντηση με τους αρμόδιους φορείς και την εταιρεία στις εγκαταστάσεις της οποίας εντοπίστηκαν οι ελλείψεις που οδήγησαν στην απόφαση του FDA προκειμένου να αντιμετωπιστούν τα όποια ζητήματα έθετε ο Οργανισμός για να επανεξετάσει την αίτηση.
Στη συνάντηση αποφασίστηκε το Ofirmev να μπει σε μια περίοδο επαναξιολόγησης για 6 μήνες, οπότε και θα βγει η οριστική απόφαση του FDA. Ο οργανισμός πάντως δεν ξεκαθάρισε το εάν θα ξαναπεράσει από επιθεώρηση τις εγκαταστάσεις παραγωγής του αναλγητικού.
Το Ofirmev αποτελεί την εδοφλέβια μορφή της ακεταμινοφαίνης, της Cadence. Η ακεταμινοφαίνη είναι η νούμερο ένα αναλγητική ουσία για την αντιμετώπιση του πόνου και του πυρετού στις Η.Π.Α., ενώ είναι διαθέσιμη μέσω 600 και άνω προϊόντων (συνταγογραφούμενων και OTC) στις Η.Π.Α.
Στην Ευρώπη και σε άλλες χώρες του κόσμου το Ofirmev πωλείται ως Perfalgan από τη Bristol Myers Squibb.
Τον Φεβρουάριο του 2010, ο Οργανισμός είχε με επίσημη επιστολή του ανακοινώσει στην εταιρεία ότι εντόπισε προβλήματα στις εγκαταστάσεις παραγωγής της εταιρείας που είχε αναλάβει να παράγει το Ofirmev για την Cadence κατά την επιθεώρηση του FDA εκεί, αρνούμενος την έγκριση της κυκλοφορίας του σκευάσματος. Ωστόσο ο Οργανισμός δεν είχε απαιτήσει περαιτέρω πληροφορίες για το υποψήφιο νέο φάρμακο ούτε και την διεξαγωγή περισσότερων κλινικών μελετών.
Η Cadence υπέβαλλε και πάλι την αίτηση για την έγκριση του Ofirmev στις 4 Μαΐου 2010 μετά από συνάντηση με τους αρμόδιους φορείς και την εταιρεία στις εγκαταστάσεις της οποίας εντοπίστηκαν οι ελλείψεις που οδήγησαν στην απόφαση του FDA προκειμένου να αντιμετωπιστούν τα όποια ζητήματα έθετε ο Οργανισμός για να επανεξετάσει την αίτηση.
Στη συνάντηση αποφασίστηκε το Ofirmev να μπει σε μια περίοδο επαναξιολόγησης για 6 μήνες, οπότε και θα βγει η οριστική απόφαση του FDA. Ο οργανισμός πάντως δεν ξεκαθάρισε το εάν θα ξαναπεράσει από επιθεώρηση τις εγκαταστάσεις παραγωγής του αναλγητικού.
Το Ofirmev αποτελεί την εδοφλέβια μορφή της ακεταμινοφαίνης, της Cadence. Η ακεταμινοφαίνη είναι η νούμερο ένα αναλγητική ουσία για την αντιμετώπιση του πόνου και του πυρετού στις Η.Π.Α., ενώ είναι διαθέσιμη μέσω 600 και άνω προϊόντων (συνταγογραφούμενων και OTC) στις Η.Π.Α.
Στην Ευρώπη και σε άλλες χώρες του κόσμου το Ofirmev πωλείται ως Perfalgan από τη Bristol Myers Squibb.
Κωνσταντίνος Σ. Γεννατάς : Η πρόληψη του καρκίνου του μαστού, σημερινές δυνατότητες και προοπτική για το μέλλον
Χρήσιμες πληροφορίες για τον Καρκίνο του μαστού, τους παράγοντες κινδύνου και την πρόληψη της ασθένειας παρέθεσε μέσα από ομιλία του στο Συμπόσιο Κλινικής Ογκολογίας 2010 «Ορμόνες & Καρκίνος του Μαστού», που πραγματοποιήθηκε στο Divani Caravel στις 7 & 8 Μαΐου 2010 ο ένας εκ των δύο προέδρων του Συμποσίου, κ. Κωνσταντίνος Σ. Γεννατάς. Ο κ. Γεννατάς είναι Παθολόγος Ογκολόγος, Αναπληρωτής Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών. Ακολουθεί το κείμενο της ομιλίας του:
Καρκίνος ονομάζεται μια ομάδα ασθενειών, που διαφέρουν πολύ μεταξύ τους, αλλά έχουν ορισμένα κοινά χαρακτηριστικά, όπως ο μη ελεγχόμενος πολλαπλασιασμός και η εξάπλωση παθολογικών κυττάρων. Οφείλεται σε συνδυασμό εξωτερικών και εσωτερικών παραγόντων. Στους εξωτερικούς παράγοντες περιλαμβάνονται το Κάπνισμα, λοιμώδεις παράγοντες, χημικές ουσίες και η ακτινοβολία. Στους εσωτερικούς παράγοντες περιλαμβάνονται κληρονομικές μεταλλάξεις και oρμόνες. Παρακάτω συνοψίζονται οι βασικοί παράγοντες που συνδέονται με τον κίνδυνο ανάπτυξης Καρκίνου:
Παράγοντες που συνδέονται με τον κίνδυνο ανάπτυξης Καρκίνου.
Κάπνισμα – Οινόπνευμα
Παχυσαρκία, έλλειψη άσκησης, κακή διατροφή.
Λοιμώδεις παράγοντες:
Ιός της ηπατίτιδας B και C,
human papilloma virus -HPV, (ιός του θηλώματος του ανθρώπου).
human immunodeficiency virus - HIV, (ιός του AIDS).
Helicobacter pylori -H.pylori, (Ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού).
Η έκθεση στην ηλιακή ακτινολογία.
Έγκαιρη διάγνωση σημαίνει τη διάγνωση του Καρκίνου σε αρχικό στάδιο, ώστε να είναι πιο εύκολη η θεραπεία και μεγαλύτερες οι πιθανότητες ίασης. Η πρόληψη περιλαμβάνει διάφορες παρεμβάσεις που έχουν σκοπό την αποφυγή της ανάπτυξης Καρκίνου.
Ο Καρκίνος μπορεί, με τις σημερινές γνώσεις και δυνατότητες, να προληφθεί ή να διαγνωσθεί εγκαίρως σε πολλές περιπτώσεις, όπως πχ με μαστογραφία, με την ανίχνευση/αφαίρεση προκαρκινωματωδών βλαβών παχέος εντέρου και ορθού με κολονοσκόπηση, την έγκαιρη διάγνωση ή πρόληψη του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας με κυτταρολογική εξέταση κατά Παπανικολάου ή εμβόλιο κατά του HPV αντιστοίχως.
Κάθε άνθρωπος κινδυνεύει να πάθει καρκίνο ανεξάρτητα από το ιστορικό της υγείας του. Περισσότερο κινδυνεύουν οι άνθρωποι μεγάλης ηλικίας. Το 77% των Καρκίνων διαγιγνώσκονται σε ηλικία άνω των 55 ετών. Ο «κίνδυνος» να αναπτύξει ένας άνδρας Καρκίνο κατά τη διάρκεια της ζωής του είναι λίγο λιγότερο από 1 στους 2. Για τις γυναίκες είναι λίγο πάνω από 1 στις 3.
Ο «σχετικός κίνδυνος» ανάπτυξης Καρκίνου υπολογίζει τη σχέση μεταξύ ομάδων που έχουν ένα συγκεκριμένο χαρκτηριστικό στοιχείο και του γενικού πληθυσμού. Πχ ένας άνδρας που καπνίζει έχει 23 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο να αναπτύξει Καρκίνο του πνεύμονα σε σχέση με ένα άνδρα που δεν καπνίζει. Μία γυναίκα που έχει συγγενή πρώτου βαθμού με Καρκίνο του Μαστού έχει διπλάσιο κίνδυνο να αναπτύξει όγκο στο Μαστό σε σχέση με μια γυναίκα χωρίς το ιστορικό αυτό.
Σε όλους τους Καρκίνους παρατηρείται δυσλειτουργία των γονιδίων που ρυθμίζουν την αύξηση και τη διαίρεση των κυττάρων. Στο 5% περίπου των περιπτώσεων Καρκίνου υπάρχει μια κληρονομική διαταραχή των γονιδίων που συνδέεται με πολύ αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης της νόσου. Στις υπόλοιπες περιπτώσει η γονιδιακή βλάβη είναι αποτέλεσμα επίδρασης βλαπτικών παραγόντων κατά της διάρκεια της ζωής ενός ανθρώπου.
Στις ΗΠΑ υπήρχε μια συνεχής αύξηση της συχνότητας του Καρκίνου του Μαστού για περισσότερο από δύο δεκαετίες. Από το 1999 όμως μέχρι το 2005 παρατηρείται ελάττωση της συχνότητας κατά 2.2%. Η ελάττωση αυτή αποδίδεται στον περιορισμό της θεραπείας ορμονικής υποκατάστασης μετά την εμμηνόπαυση μετά τη δημοσίευση των αποτελεσμάτων της Women’s Health Initiative το 2002, που συνδέουν τη θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης με αυξημένο κίνδυνο καρδιακών παθήσεων και Καρκίνο του Μαστού. Μπορεί επίσης να οφείλεται στον περιορισμό των μαστογραφιών που καθυστερεί τη διάγνωση σε ορισμένες περιπτώσεις. Σύμφωνα με το National Health Interview Survey, οι μαστογραφίες σε γυναίκες άνω των 40 ετών έπεσαν από 70.1% το 2000 στο 66.4% in 2005.
Ο Καρκίνος του Μαστού αποτελεί τη δευτέρα αιτία θανάτου από Καρκίνο στις γυναίκες μετά από τον Καρκίνο του Πνεύμονος. Οι θάνατοι από Καρκίνο του Μαστού ελαττώνονται από το 1990, περισσότερο στις νέες γυναίκες κάτω των 50 ετών σε σχέση με τις γυναίκες άνω των 50 ετών (3.2% ετησίως και 2.0% αντιστοίχως). Η ελάττωση των θανάτων από Καρκίνο του Μαστού αποδίδεται στην έγκαιρη διάγνωση και στη βελτίωση της θεραπείας. Οι παράγοντες που συνδέονται με τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου του Μαστού συνοψίζονται παρακάτω:
Παράγοντες που συνδέονται με τον κίνδυνο ανάπτυξης Καρκίνου του Μαστού.
Το γυναικείο φύλο.
Η ηλικία – ο πλέον σημαντικός.
Η παχυσαρκία μετά την εμμηνόπαυση.*
Η χορήγηση ορμονών. (Κυρίως ο συνδυασμός οιστρογόνων και προγεστερόνης).
Η έλλειψη σωματικής άσκησης.
Η κατανάλωση ενός ή περισσοτέρων αλκοολούχων ποτών ημερησίως.
Οι πυκνοί μαστοί (μαστογραφία).
Υψηλή οστική πυκνότητα.
Ιστολογικά τεκμηριωμένη υπερπλασία, κυρίως άτυπη υπερπλασία.
Το ιστορικό ακτινοθεραπείας στο θώρακα.
Η έναρξη της περιόδου σε μικρή ηλικία και/ή διακοπή της σε μεγάλη ηλικία.
Η πρόσφατη χρήση αντισυλληπτικών.
Όχι παιδιά. Πρώτο παιδί μετά τα 30.
Το ατομικό ή οικογενειακό ιστορικό Καρκίνου Μαστού. (Μεταλλάξεις BRCA1 και BRCA2 γονίδια).
*Η παχυσαρκία έχει αρνητική επίδραση και στην επιβίωση των μετεμμηνοπαυσιακών γυναικών με Καρκίνο του Μαστού.
Δεν υπάρχει ασφαλής μέθοδος πρόληψης του Καρκίνου του Μαστού, όμως κάθε γυναίκα μπορεί: Α. Να ελαττώσει τις πιθανότητες να πάθει Καρκίνο του Μαστού και Β) Να αυξήσει τις πιθανότητες να διαγνωσθεί σε αρχικό στάδιο με αυξημένες δυνατότητες θεραπείας.
Κάθε γυναίκα μπορεί να τροποποιήσει τους παράγοντες κινδύνου που βρίσκονται υπό τον έλεγχό της, να ελαττώσει την κατανάλωση οινοπνεύ-ματος, να διατήρηση φυσιολογικό σωματικό βάρος και να ασκείται. Προστατευτική δράση έχει ο θηλασμός για αρκετούς μήνες και σαφώς σημαντική είναι η μη χρησιμοποιήση ορμονικής θεραπείας μετά την εμμηνόπαυση χωρίς συγκεκριμένες προϋποθέσεις,
Γυναίκες με αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης Καρκίνου του Μαστού πρέπει να επισκέπτονται τακτικά τον Γιατρό τους για παρακολούθηση με κλινική εξέταση και απεικονιστικό έλεγχο. Γενετικός έλεγχος χρειάζεται μόνο σε γυναίκες με σαφές οικογενειακό ιστορικό Καρκίνου του Μαστού. Οι γενετικοί παράγοντες ευθύνονται για το 5%-10% περίπου των περιπτώσεων Καρκίνου του Μαστού αλλά είναι σπάνιες στο γενικό πληθυσμό (κάτω του 1%). Δεν συνιστάται λοιπόν έλεγχος στο γενικό πληθυσμό, αλλά μόνον σε άτομα με σαφές οικογενειακό ιστορικό Καρκίνου του Mαστού και/ή των ωοθηκών. Χρειάζεται η παροχή των απαραιτήτων πληροφοριών πριν από την διεξαγωγή γενετικών δοκιμασιών και για το λόγο αυτό απαιτείται η δημιουργία της κατάλληλης υποδομής.
Με την προφυλακτική αμφοτερόπλευρη μαστεκτομή αφαιρείται σε πολύ μεγάλο βαθμό ο μαζικός ιστός. Η εγχείρηση αυτή ελαττώνει πολύ τον κίνδυνο ανάπτυξης Καρκίνου του Μαστού. Σύμφωνα με την American Cancer Society χρειάζεται πολύ ισχυρή ένδειξη για να γίνει η εγχείρηση αυτή και συνιστάται μια δεύτερη γνώμη πριν αποφασίσει μια γυναίκα να χειρουργηθεί.
Χημειοπροφύλαξη ονομάζεται η χορήγηση φαρμάκων με σκοπό την ελάττωση του κινδύνου ανάπτυξης Καρκίνου. Δύο φάρμακα το tamoxifen και το raloxifene, έχουν εγκριθεί στις ΗΠΑ για γυναίκες με αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης Καρκίνου του Μαστού. Στην καθημερική πράξη η χημειοπροφύλαξη παραμένει πολύ περιορισμένη. Τα δύο φάρμακα είναι εξίσου αποτελεσματικά αλλά το μόνο το tamoxifen προστατεύει από το μη διηθητικό καρκίνο. Το raloxifene υπερέχει στις παρενέργειες. (Καρκίνος του ενδομητρίου,θρομβώσεις). Αξίζει να σημειωθεί ότι οι γυναίκες με μεταλλαγμένα γονίδια (BRCA1 ή 2) εάν υποβληθούν σε ωοθηκεκτομή έχουν κατά 50% τουλάχιστον μικρότερο κίνδυνο ανάπτυξης Καρκίνου του Μαστού. Στις περιπτώσεις αυτές είναι επίσης αυξημένος ο κίνδυνος ανάπτυξης Καρκίνου των ωοθηκών και επομένως η ωοθηκεκτομή -μετά την τεκνοποίηση- έχει διπλή αξία.
Η πρόοδος στη βασική έρευνα και οι κλινικές μελέτες που βρίσκονται σε εξέλιξη ελπίζουμε να αυξήσουν στο μέλλον τις δυνατότητες πρόληψης του Καρκίνου του Μαστού. Σήμερα όμως πρέπει να αξιοποιήσουμε στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό τις γνώσεις που έχουμε στη διάθεσή μας.
Οι πληροφορίες αυτές προέρχονται βασικά από την American Cancer Society. Στις σελίδες της Εταιρείας στο Internet υπάρχουν πολλές χρήσιμες πληροφορίες.
Καρκίνος ονομάζεται μια ομάδα ασθενειών, που διαφέρουν πολύ μεταξύ τους, αλλά έχουν ορισμένα κοινά χαρακτηριστικά, όπως ο μη ελεγχόμενος πολλαπλασιασμός και η εξάπλωση παθολογικών κυττάρων. Οφείλεται σε συνδυασμό εξωτερικών και εσωτερικών παραγόντων. Στους εξωτερικούς παράγοντες περιλαμβάνονται το Κάπνισμα, λοιμώδεις παράγοντες, χημικές ουσίες και η ακτινοβολία. Στους εσωτερικούς παράγοντες περιλαμβάνονται κληρονομικές μεταλλάξεις και oρμόνες. Παρακάτω συνοψίζονται οι βασικοί παράγοντες που συνδέονται με τον κίνδυνο ανάπτυξης Καρκίνου:
Παράγοντες που συνδέονται με τον κίνδυνο ανάπτυξης Καρκίνου.
Κάπνισμα – Οινόπνευμα
Παχυσαρκία, έλλειψη άσκησης, κακή διατροφή.
Λοιμώδεις παράγοντες:
Ιός της ηπατίτιδας B και C,
human papilloma virus -HPV, (ιός του θηλώματος του ανθρώπου).
human immunodeficiency virus - HIV, (ιός του AIDS).
Helicobacter pylori -H.pylori, (Ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού).
Η έκθεση στην ηλιακή ακτινολογία.
Έγκαιρη διάγνωση σημαίνει τη διάγνωση του Καρκίνου σε αρχικό στάδιο, ώστε να είναι πιο εύκολη η θεραπεία και μεγαλύτερες οι πιθανότητες ίασης. Η πρόληψη περιλαμβάνει διάφορες παρεμβάσεις που έχουν σκοπό την αποφυγή της ανάπτυξης Καρκίνου.
Ο Καρκίνος μπορεί, με τις σημερινές γνώσεις και δυνατότητες, να προληφθεί ή να διαγνωσθεί εγκαίρως σε πολλές περιπτώσεις, όπως πχ με μαστογραφία, με την ανίχνευση/αφαίρεση προκαρκινωματωδών βλαβών παχέος εντέρου και ορθού με κολονοσκόπηση, την έγκαιρη διάγνωση ή πρόληψη του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας με κυτταρολογική εξέταση κατά Παπανικολάου ή εμβόλιο κατά του HPV αντιστοίχως.
Κάθε άνθρωπος κινδυνεύει να πάθει καρκίνο ανεξάρτητα από το ιστορικό της υγείας του. Περισσότερο κινδυνεύουν οι άνθρωποι μεγάλης ηλικίας. Το 77% των Καρκίνων διαγιγνώσκονται σε ηλικία άνω των 55 ετών. Ο «κίνδυνος» να αναπτύξει ένας άνδρας Καρκίνο κατά τη διάρκεια της ζωής του είναι λίγο λιγότερο από 1 στους 2. Για τις γυναίκες είναι λίγο πάνω από 1 στις 3.
Ο «σχετικός κίνδυνος» ανάπτυξης Καρκίνου υπολογίζει τη σχέση μεταξύ ομάδων που έχουν ένα συγκεκριμένο χαρκτηριστικό στοιχείο και του γενικού πληθυσμού. Πχ ένας άνδρας που καπνίζει έχει 23 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο να αναπτύξει Καρκίνο του πνεύμονα σε σχέση με ένα άνδρα που δεν καπνίζει. Μία γυναίκα που έχει συγγενή πρώτου βαθμού με Καρκίνο του Μαστού έχει διπλάσιο κίνδυνο να αναπτύξει όγκο στο Μαστό σε σχέση με μια γυναίκα χωρίς το ιστορικό αυτό.
Σε όλους τους Καρκίνους παρατηρείται δυσλειτουργία των γονιδίων που ρυθμίζουν την αύξηση και τη διαίρεση των κυττάρων. Στο 5% περίπου των περιπτώσεων Καρκίνου υπάρχει μια κληρονομική διαταραχή των γονιδίων που συνδέεται με πολύ αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης της νόσου. Στις υπόλοιπες περιπτώσει η γονιδιακή βλάβη είναι αποτέλεσμα επίδρασης βλαπτικών παραγόντων κατά της διάρκεια της ζωής ενός ανθρώπου.
Στις ΗΠΑ υπήρχε μια συνεχής αύξηση της συχνότητας του Καρκίνου του Μαστού για περισσότερο από δύο δεκαετίες. Από το 1999 όμως μέχρι το 2005 παρατηρείται ελάττωση της συχνότητας κατά 2.2%. Η ελάττωση αυτή αποδίδεται στον περιορισμό της θεραπείας ορμονικής υποκατάστασης μετά την εμμηνόπαυση μετά τη δημοσίευση των αποτελεσμάτων της Women’s Health Initiative το 2002, που συνδέουν τη θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης με αυξημένο κίνδυνο καρδιακών παθήσεων και Καρκίνο του Μαστού. Μπορεί επίσης να οφείλεται στον περιορισμό των μαστογραφιών που καθυστερεί τη διάγνωση σε ορισμένες περιπτώσεις. Σύμφωνα με το National Health Interview Survey, οι μαστογραφίες σε γυναίκες άνω των 40 ετών έπεσαν από 70.1% το 2000 στο 66.4% in 2005.
Ο Καρκίνος του Μαστού αποτελεί τη δευτέρα αιτία θανάτου από Καρκίνο στις γυναίκες μετά από τον Καρκίνο του Πνεύμονος. Οι θάνατοι από Καρκίνο του Μαστού ελαττώνονται από το 1990, περισσότερο στις νέες γυναίκες κάτω των 50 ετών σε σχέση με τις γυναίκες άνω των 50 ετών (3.2% ετησίως και 2.0% αντιστοίχως). Η ελάττωση των θανάτων από Καρκίνο του Μαστού αποδίδεται στην έγκαιρη διάγνωση και στη βελτίωση της θεραπείας. Οι παράγοντες που συνδέονται με τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου του Μαστού συνοψίζονται παρακάτω:
Παράγοντες που συνδέονται με τον κίνδυνο ανάπτυξης Καρκίνου του Μαστού.
Το γυναικείο φύλο.
Η ηλικία – ο πλέον σημαντικός.
Η παχυσαρκία μετά την εμμηνόπαυση.*
Η χορήγηση ορμονών. (Κυρίως ο συνδυασμός οιστρογόνων και προγεστερόνης).
Η έλλειψη σωματικής άσκησης.
Η κατανάλωση ενός ή περισσοτέρων αλκοολούχων ποτών ημερησίως.
Οι πυκνοί μαστοί (μαστογραφία).
Υψηλή οστική πυκνότητα.
Ιστολογικά τεκμηριωμένη υπερπλασία, κυρίως άτυπη υπερπλασία.
Το ιστορικό ακτινοθεραπείας στο θώρακα.
Η έναρξη της περιόδου σε μικρή ηλικία και/ή διακοπή της σε μεγάλη ηλικία.
Η πρόσφατη χρήση αντισυλληπτικών.
Όχι παιδιά. Πρώτο παιδί μετά τα 30.
Το ατομικό ή οικογενειακό ιστορικό Καρκίνου Μαστού. (Μεταλλάξεις BRCA1 και BRCA2 γονίδια).
*Η παχυσαρκία έχει αρνητική επίδραση και στην επιβίωση των μετεμμηνοπαυσιακών γυναικών με Καρκίνο του Μαστού.
Δεν υπάρχει ασφαλής μέθοδος πρόληψης του Καρκίνου του Μαστού, όμως κάθε γυναίκα μπορεί: Α. Να ελαττώσει τις πιθανότητες να πάθει Καρκίνο του Μαστού και Β) Να αυξήσει τις πιθανότητες να διαγνωσθεί σε αρχικό στάδιο με αυξημένες δυνατότητες θεραπείας.
Κάθε γυναίκα μπορεί να τροποποιήσει τους παράγοντες κινδύνου που βρίσκονται υπό τον έλεγχό της, να ελαττώσει την κατανάλωση οινοπνεύ-ματος, να διατήρηση φυσιολογικό σωματικό βάρος και να ασκείται. Προστατευτική δράση έχει ο θηλασμός για αρκετούς μήνες και σαφώς σημαντική είναι η μη χρησιμοποιήση ορμονικής θεραπείας μετά την εμμηνόπαυση χωρίς συγκεκριμένες προϋποθέσεις,
Γυναίκες με αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης Καρκίνου του Μαστού πρέπει να επισκέπτονται τακτικά τον Γιατρό τους για παρακολούθηση με κλινική εξέταση και απεικονιστικό έλεγχο. Γενετικός έλεγχος χρειάζεται μόνο σε γυναίκες με σαφές οικογενειακό ιστορικό Καρκίνου του Μαστού. Οι γενετικοί παράγοντες ευθύνονται για το 5%-10% περίπου των περιπτώσεων Καρκίνου του Μαστού αλλά είναι σπάνιες στο γενικό πληθυσμό (κάτω του 1%). Δεν συνιστάται λοιπόν έλεγχος στο γενικό πληθυσμό, αλλά μόνον σε άτομα με σαφές οικογενειακό ιστορικό Καρκίνου του Mαστού και/ή των ωοθηκών. Χρειάζεται η παροχή των απαραιτήτων πληροφοριών πριν από την διεξαγωγή γενετικών δοκιμασιών και για το λόγο αυτό απαιτείται η δημιουργία της κατάλληλης υποδομής.
Με την προφυλακτική αμφοτερόπλευρη μαστεκτομή αφαιρείται σε πολύ μεγάλο βαθμό ο μαζικός ιστός. Η εγχείρηση αυτή ελαττώνει πολύ τον κίνδυνο ανάπτυξης Καρκίνου του Μαστού. Σύμφωνα με την American Cancer Society χρειάζεται πολύ ισχυρή ένδειξη για να γίνει η εγχείρηση αυτή και συνιστάται μια δεύτερη γνώμη πριν αποφασίσει μια γυναίκα να χειρουργηθεί.
Χημειοπροφύλαξη ονομάζεται η χορήγηση φαρμάκων με σκοπό την ελάττωση του κινδύνου ανάπτυξης Καρκίνου. Δύο φάρμακα το tamoxifen και το raloxifene, έχουν εγκριθεί στις ΗΠΑ για γυναίκες με αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης Καρκίνου του Μαστού. Στην καθημερική πράξη η χημειοπροφύλαξη παραμένει πολύ περιορισμένη. Τα δύο φάρμακα είναι εξίσου αποτελεσματικά αλλά το μόνο το tamoxifen προστατεύει από το μη διηθητικό καρκίνο. Το raloxifene υπερέχει στις παρενέργειες. (Καρκίνος του ενδομητρίου,θρομβώσεις). Αξίζει να σημειωθεί ότι οι γυναίκες με μεταλλαγμένα γονίδια (BRCA1 ή 2) εάν υποβληθούν σε ωοθηκεκτομή έχουν κατά 50% τουλάχιστον μικρότερο κίνδυνο ανάπτυξης Καρκίνου του Μαστού. Στις περιπτώσεις αυτές είναι επίσης αυξημένος ο κίνδυνος ανάπτυξης Καρκίνου των ωοθηκών και επομένως η ωοθηκεκτομή -μετά την τεκνοποίηση- έχει διπλή αξία.
Η πρόοδος στη βασική έρευνα και οι κλινικές μελέτες που βρίσκονται σε εξέλιξη ελπίζουμε να αυξήσουν στο μέλλον τις δυνατότητες πρόληψης του Καρκίνου του Μαστού. Σήμερα όμως πρέπει να αξιοποιήσουμε στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό τις γνώσεις που έχουμε στη διάθεσή μας.
Οι πληροφορίες αυτές προέρχονται βασικά από την American Cancer Society. Στις σελίδες της Εταιρείας στο Internet υπάρχουν πολλές χρήσιμες πληροφορίες.
Τρίτη 18 Μαΐου 2010
19 Μαΐου 2010: Παγκόσμια Ημέρα κατά της Ηπατίτιδας, «Μήπως είμαι ένας από τους 12;»
Περισσότεροι οι θάνατοι από ηπατίτιδα παρά από ΑΙDS μετά το 2010
«Μήπως είμαι 1 από τους 12;» Αυτό είναι το κεντρικό μήνυμα και της φετινής Παγκόσμιας Ημέρας Ευαισθητοποίησης για την Ηπατίτιδα με σκοπό την ενημέρωση και ενεργοποίηση του πληθυσμού ώστε να κάνουν τις απαραίτητες διαγνωστικές εξετάσεις, αφού υπολογίζεται ότι σε παγκόσμιο επίπεδο, 1 στους 12 συνανθρώπους μας έχουν προσβληθεί από τον ιό της Ηπατίτιδας B ή C ανέφεραν οι ομιλητές στις 18 Μαΐου 2010 σε Συνέντευξη Τύπου, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά της Ηπατίτιδας.
Δυστυχώς όμως και αυτό το μεγάλο ποσοστό δεν λέει όλη την «αλήθεια». Αυτό που πραγματικά πρέπει να μας ανησυχεί και να μας κινητοποιεί είναι το γεγονός ότι ένας στους 12 ανθρώπους σ’ ολόκληρο τον κόσμο είναι φορέας ηπατίτιδας B ή C, ποσοστό πολύ υψηλότερο από αυτό των φορέων του HIV / AIDS ή των συνολικά πασχόντων από καρκίνο κάθε μορφής. Άλλωστε, όπως επεσήμανε ο κ. Σπ. Ντουράκης, Πρόεδρος του Δ.Σ. της Ε.Ε.Μ.Η., Αν. Καθηγητής Παθολογίας Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Β’ Πανεπιστημιακή Κλινική, ΓΝΑ «Ιπποκράτειο», ο ιός της ηπατίτιδας Β είναι το μεγαλύτερο καρκινογόνο μετά το κάπνισμα.
Στην χώρα μας, 400.000 Έλληνες πάσχουν από χρόνια ηπατίτιδα Β ή C και οι περισσότεροι από αυτούς δεν το γνωρίζουν.
Επίσης, πρόσφατοι υπολογισμοί στη Γαλλία και στις Η.Π.Α. προβλέπουν αύξηση κατά 61% των περιπτώσεων κίρρωσης και 68% των περιπτώσεων ηπατοκυτταρικού καρκίνου, ενώ αντίστοιχη μελέτη στην Ελλάδα υπολόγισε ότι θα έχουμε αύξηση κατά 21% των κιρρωτικών ασθενών και κατά 30% των περιστατικών πρωτοπαθούς καρκίνου του ήπατος σε έδαφος χρόνιας ηπατίτιδας C.
Επιπλέον όπως επεσήμανε ο κος Ελευσινιώτης, Γεν. Γραμματέας Δ.Σ. της Ε.Ε.Μ.Η., Λέκτορας Παθολογίας Πανεπιστημίου Αθηνών, Επιστημονικός Υπεύθυνος Ηπατολογικού Ιατρείου Πανεπιστημιακής Παθολογικής Κλινικής, Νοσοκομείου «ΕΛΕΝΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ, υπάρχει σημαντική αύξηση των περιπτώσεων Ηπατίτιδας Β σε εγκύους ιδιαίτερα σε πληθυσμούς οικονομικών μεταναστών που ζούν και εργάζονται στη χώρα μας.
Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με το ότι η μετάδοση της ηπατίτιδας Β στο νεογνό από την θετική μητέρα είναι ιδιαίτερα υψηλή εάν δεν ληφθούν άμεσα μετά τον τοκετό τα απαραίτητα μέτρα προφύλαξης καθιστούν τον έλεγχο όλων των γυναικών αναπαραγωγικής ηλικίας καθώς και τον εμβολιασμό των οροαρνητικών εξ αυτών απαραίτητο προκειμένου να διαφυλάξουν τόσο την μελλοντική υγεία τους όσο και τα λοιπά μέλη της οικογενείας τους. Παράλληλα λόγω της υψηλής διασποράς της ηπατίτιδας Β μέσα στην οικογένεια πολύ συχνά με την ανακάλυψη ενός θετικού ατόμου ανακαλύπτονται και άλλα θετικά και επί χρόνια ασυμπτωματικά άτομα (γονείς, σύζυγοι, αδέλφια) που χρήζουν ειδικού ελέγχου, παρακολούθησης και πιθανά αντιμετώπισης.
Κι όμως η Χρόνια Ιογενής Ηπατίτιδα, όπως διευκρίνισε ο κος Γουλής, Μέλος Δ.Σ. της Ε.Ε.Μ.Η., Γαστρεντερολόγος, Επίκουρος Καθηγητής Γαστρεντερολογίας ΑΠΘ, ΓΝΘ «Ιπποκράτειο», είναι ένα νόσημα που αντιμετωπίζεται και σε πολλές περιπτώσεις μπορεί να ιαθεί πλήρως εφόσον βέβαια υπάρξει εντοπισμός των ασθενών και έγκαιρη διάγνωση του προβλήματος . Οι ιοί της ηπατίτιδας Β, C και D, όπως για άλλη μία φορά ανέφερε ο κος Ντουράκης Πρόεδρος ΕΕΜΗ και Αν. Καθηγητής Παθολογίας Πανεπιστημίου Αθηνών, Β’ Πανεπιστημιακή Κλινική, Γ.Ν.Α. «Ιπποκράτειο» μεταδίδονται παρεντερικά (με τη γέννα, σεξ δίχως προφυλάξεις, μοίρασμα συριγγών κ.λπ.). και προκαλούν οξεία και χρόνια λοίμωξη, ενώ οι ιοί Α και Ε μεταδίδονται με την κοπροανοστοματική οδό (μολυσμένο νερό ή φαγητό) και δεν προκαλούν χρονιότητα.
Έλεγχο για ηπατίτιδα Β και C χρειάζονται οι συγγενείς των φορέων και όσοι έρχονται σε στενή επαφή μαζί τους. Η διάγνωση της οξείας ή χρόνιας ιογενούς ηπατίτιδας στηρίζεται στην ανεύρεση των κατάλληλων ορολογικών δεικτών στο αίμα με ειδικές εξετάσεις.
Πολλοί άνθρωποι ζουν επί χρόνια με τους ιούς, δίχως να αναπτύξουν σοβαρά προβλήματα. Σε αρκετούς όμως υπάρχει κίνδυνος ανάπτυξης κίρρωσης ή ηπατοκυτταρικού καρκίνου. Οι άνθρωποι αυτοί με χρόνια ηπατίτιδα Β ή C σε εξέλιξη μπορεί να αισθάνονται καλά για πολύ καιρό. Στη θεραπευτική προσέγγιση της χρόνιας ηπατίτιδας Β, βασικός στόχος είναι η επίτευξη μακροχρόνιας ιολογικής ύφεσης, ενώ στη χρόνια ηπατίτιδα C στόχος της θεραπείας είναι η εκρίζωση του ιού.
Για τη θεραπευτική αντιμετώπιση της χρόνιας ηπατίτιδας Β χρησιμοποιούνται ή η ιντερφερόνη και ή και τα από του στόματος αντιικά (λαμιβουντίνη, διπιβαλική αδεφοβίρη, εντεκαβίρη, τελμπιβουντίνη, τενοφοβίρη). Η θεραπεία της χρόνιας ηπατίτιδας C συνίσταται στη χορήγηση συνδυασμού πεγκυλιωμένης ιντερφερόνης και ριμπαβιρίνης και είναι πολύ σημαντικό ότι μπορούν οι γιατροί να προβλέπουν σε συγκεκριμένα σημεία-ορόσημα της θεραπείας την πιθανότητα ανταπόκρισης των ασθενών, εξασφαλίζοντας έτσι καλύτερη συμμόρφωση.
H πρόληψη της λοίμωξης, τόνισε ο κος Κουτσουνάς, Ταμίας Δ.Σ. της Ε.Ε.Μ.Η., Παθολόγος, Δ/ντης Κέντρου Ελέγχου & Αναφοράς Ιογενούς Ηπατίτιδας ΙΚΑ από τους ιούς στηρίζεται στην ενημέρωση των ομάδων αυξημένου κινδύνου σχετικά με τους τρόπους μετάδοσης και κυρίως στην εφαρμογή προγραμμάτων εμβολιασμού έναντι των ιών ηπατίτιδας Α και Β. Για τον λόγο αυτό η Ελληνική Εταιρεία Μελέτης του Ήπατος (Ε.Ε.Μ.Η.), που απαρτίζεται από εξειδικευμένους ηπατολόγους, δραστηριοποιείται έντονα στο χώρο της ηπατίτιδας με συνεχή προσφορά στην πρόληψη, τη θεραπεία, καθώς και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των ασθενών. Η ανάπτυξη της επικοινωνίας και ενημέρωσης με τους επαγγελματίες υγείας, τους ασθενείς, αλλά και εκείνους που ενδιαφέρονται να ενημερωθούν γενικότερα, είτε ανήκουν στο χώρο της υγείας είτε όχι, αποτέλεσε και θα αποτελεί πρωταρχική μέριμνα της Ε.Ε.Μ.Η
«Μήπως είμαι 1 από τους 12;» Αυτό είναι το κεντρικό μήνυμα και της φετινής Παγκόσμιας Ημέρας Ευαισθητοποίησης για την Ηπατίτιδα με σκοπό την ενημέρωση και ενεργοποίηση του πληθυσμού ώστε να κάνουν τις απαραίτητες διαγνωστικές εξετάσεις, αφού υπολογίζεται ότι σε παγκόσμιο επίπεδο, 1 στους 12 συνανθρώπους μας έχουν προσβληθεί από τον ιό της Ηπατίτιδας B ή C ανέφεραν οι ομιλητές στις 18 Μαΐου 2010 σε Συνέντευξη Τύπου, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά της Ηπατίτιδας.
Δυστυχώς όμως και αυτό το μεγάλο ποσοστό δεν λέει όλη την «αλήθεια». Αυτό που πραγματικά πρέπει να μας ανησυχεί και να μας κινητοποιεί είναι το γεγονός ότι ένας στους 12 ανθρώπους σ’ ολόκληρο τον κόσμο είναι φορέας ηπατίτιδας B ή C, ποσοστό πολύ υψηλότερο από αυτό των φορέων του HIV / AIDS ή των συνολικά πασχόντων από καρκίνο κάθε μορφής. Άλλωστε, όπως επεσήμανε ο κ. Σπ. Ντουράκης, Πρόεδρος του Δ.Σ. της Ε.Ε.Μ.Η., Αν. Καθηγητής Παθολογίας Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Β’ Πανεπιστημιακή Κλινική, ΓΝΑ «Ιπποκράτειο», ο ιός της ηπατίτιδας Β είναι το μεγαλύτερο καρκινογόνο μετά το κάπνισμα.
Στην χώρα μας, 400.000 Έλληνες πάσχουν από χρόνια ηπατίτιδα Β ή C και οι περισσότεροι από αυτούς δεν το γνωρίζουν.
Επίσης, πρόσφατοι υπολογισμοί στη Γαλλία και στις Η.Π.Α. προβλέπουν αύξηση κατά 61% των περιπτώσεων κίρρωσης και 68% των περιπτώσεων ηπατοκυτταρικού καρκίνου, ενώ αντίστοιχη μελέτη στην Ελλάδα υπολόγισε ότι θα έχουμε αύξηση κατά 21% των κιρρωτικών ασθενών και κατά 30% των περιστατικών πρωτοπαθούς καρκίνου του ήπατος σε έδαφος χρόνιας ηπατίτιδας C.
Επιπλέον όπως επεσήμανε ο κος Ελευσινιώτης, Γεν. Γραμματέας Δ.Σ. της Ε.Ε.Μ.Η., Λέκτορας Παθολογίας Πανεπιστημίου Αθηνών, Επιστημονικός Υπεύθυνος Ηπατολογικού Ιατρείου Πανεπιστημιακής Παθολογικής Κλινικής, Νοσοκομείου «ΕΛΕΝΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ, υπάρχει σημαντική αύξηση των περιπτώσεων Ηπατίτιδας Β σε εγκύους ιδιαίτερα σε πληθυσμούς οικονομικών μεταναστών που ζούν και εργάζονται στη χώρα μας.
Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με το ότι η μετάδοση της ηπατίτιδας Β στο νεογνό από την θετική μητέρα είναι ιδιαίτερα υψηλή εάν δεν ληφθούν άμεσα μετά τον τοκετό τα απαραίτητα μέτρα προφύλαξης καθιστούν τον έλεγχο όλων των γυναικών αναπαραγωγικής ηλικίας καθώς και τον εμβολιασμό των οροαρνητικών εξ αυτών απαραίτητο προκειμένου να διαφυλάξουν τόσο την μελλοντική υγεία τους όσο και τα λοιπά μέλη της οικογενείας τους. Παράλληλα λόγω της υψηλής διασποράς της ηπατίτιδας Β μέσα στην οικογένεια πολύ συχνά με την ανακάλυψη ενός θετικού ατόμου ανακαλύπτονται και άλλα θετικά και επί χρόνια ασυμπτωματικά άτομα (γονείς, σύζυγοι, αδέλφια) που χρήζουν ειδικού ελέγχου, παρακολούθησης και πιθανά αντιμετώπισης.
Κι όμως η Χρόνια Ιογενής Ηπατίτιδα, όπως διευκρίνισε ο κος Γουλής, Μέλος Δ.Σ. της Ε.Ε.Μ.Η., Γαστρεντερολόγος, Επίκουρος Καθηγητής Γαστρεντερολογίας ΑΠΘ, ΓΝΘ «Ιπποκράτειο», είναι ένα νόσημα που αντιμετωπίζεται και σε πολλές περιπτώσεις μπορεί να ιαθεί πλήρως εφόσον βέβαια υπάρξει εντοπισμός των ασθενών και έγκαιρη διάγνωση του προβλήματος . Οι ιοί της ηπατίτιδας Β, C και D, όπως για άλλη μία φορά ανέφερε ο κος Ντουράκης Πρόεδρος ΕΕΜΗ και Αν. Καθηγητής Παθολογίας Πανεπιστημίου Αθηνών, Β’ Πανεπιστημιακή Κλινική, Γ.Ν.Α. «Ιπποκράτειο» μεταδίδονται παρεντερικά (με τη γέννα, σεξ δίχως προφυλάξεις, μοίρασμα συριγγών κ.λπ.). και προκαλούν οξεία και χρόνια λοίμωξη, ενώ οι ιοί Α και Ε μεταδίδονται με την κοπροανοστοματική οδό (μολυσμένο νερό ή φαγητό) και δεν προκαλούν χρονιότητα.
Έλεγχο για ηπατίτιδα Β και C χρειάζονται οι συγγενείς των φορέων και όσοι έρχονται σε στενή επαφή μαζί τους. Η διάγνωση της οξείας ή χρόνιας ιογενούς ηπατίτιδας στηρίζεται στην ανεύρεση των κατάλληλων ορολογικών δεικτών στο αίμα με ειδικές εξετάσεις.
Πολλοί άνθρωποι ζουν επί χρόνια με τους ιούς, δίχως να αναπτύξουν σοβαρά προβλήματα. Σε αρκετούς όμως υπάρχει κίνδυνος ανάπτυξης κίρρωσης ή ηπατοκυτταρικού καρκίνου. Οι άνθρωποι αυτοί με χρόνια ηπατίτιδα Β ή C σε εξέλιξη μπορεί να αισθάνονται καλά για πολύ καιρό. Στη θεραπευτική προσέγγιση της χρόνιας ηπατίτιδας Β, βασικός στόχος είναι η επίτευξη μακροχρόνιας ιολογικής ύφεσης, ενώ στη χρόνια ηπατίτιδα C στόχος της θεραπείας είναι η εκρίζωση του ιού.
Για τη θεραπευτική αντιμετώπιση της χρόνιας ηπατίτιδας Β χρησιμοποιούνται ή η ιντερφερόνη και ή και τα από του στόματος αντιικά (λαμιβουντίνη, διπιβαλική αδεφοβίρη, εντεκαβίρη, τελμπιβουντίνη, τενοφοβίρη). Η θεραπεία της χρόνιας ηπατίτιδας C συνίσταται στη χορήγηση συνδυασμού πεγκυλιωμένης ιντερφερόνης και ριμπαβιρίνης και είναι πολύ σημαντικό ότι μπορούν οι γιατροί να προβλέπουν σε συγκεκριμένα σημεία-ορόσημα της θεραπείας την πιθανότητα ανταπόκρισης των ασθενών, εξασφαλίζοντας έτσι καλύτερη συμμόρφωση.
H πρόληψη της λοίμωξης, τόνισε ο κος Κουτσουνάς, Ταμίας Δ.Σ. της Ε.Ε.Μ.Η., Παθολόγος, Δ/ντης Κέντρου Ελέγχου & Αναφοράς Ιογενούς Ηπατίτιδας ΙΚΑ από τους ιούς στηρίζεται στην ενημέρωση των ομάδων αυξημένου κινδύνου σχετικά με τους τρόπους μετάδοσης και κυρίως στην εφαρμογή προγραμμάτων εμβολιασμού έναντι των ιών ηπατίτιδας Α και Β. Για τον λόγο αυτό η Ελληνική Εταιρεία Μελέτης του Ήπατος (Ε.Ε.Μ.Η.), που απαρτίζεται από εξειδικευμένους ηπατολόγους, δραστηριοποιείται έντονα στο χώρο της ηπατίτιδας με συνεχή προσφορά στην πρόληψη, τη θεραπεία, καθώς και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των ασθενών. Η ανάπτυξη της επικοινωνίας και ενημέρωσης με τους επαγγελματίες υγείας, τους ασθενείς, αλλά και εκείνους που ενδιαφέρονται να ενημερωθούν γενικότερα, είτε ανήκουν στο χώρο της υγείας είτε όχι, αποτέλεσε και θα αποτελεί πρωταρχική μέριμνα της Ε.Ε.Μ.Η
Μικροί και μεγάλοι «Πήραν τη Διατροφή στα Χέρια τους» στη μεγάλη γιορτή της Carrefour Μαρινόπουλος
Με σύνθημα «Πάρε τη Διατροφή στα Χέρια σου», η Carrefour Μαρινόπουλος, σε συνεργασία με το Δήμο Αμαρουσίου, διοργάνωσε μια μεγάλη γιορτή παιδικής διατροφής, στις 14 και 15 Μαΐου στο Εμπορικό κέντρο Avenue.
Μικροί και μεγάλοι ανταποκρίθηκαν με ενθουσιασμό στην πρόσκληση της Carrefour Μαρινόπουλος σε ένα διήμερο αφιερωμένο στη Διατροφή.
Με κύριο στόχο την εκπαίδευση όλης της οικογένειας στη σωστή και ισορροπημένη διατροφή, εξειδικευμένοι διατροφολόγοι βρέθηκαν στο πλευρό παιδιών και γονέων, δίνοντας χρήσιμες και πρακτικές συμβουλές για το καθημερινό πρόγραμμα διατροφής όλης της οικογένειας.
Δίνοντας έμφαση στην αξία ομάδων τροφίμων, όπως τα φρούτα, τα λαχανικά, τα γαλακτοκομικά, τα δημητριακά, αλλά και την ιδιαίτερη σημασία γευμάτων όπως το πρωινό, παιδιά και γονείς πήραν μέρος σε εργαστήρια ‘γευστικών’ κατασκευών και εντυπωσιακά θεατρικά δρώμενα.
Με αυτήν την πρωτοβουλία, η Carrefour Μαρινόπουλος στέλνει ένα ακόμα ηχηρό μήνυμα σε όλους, καθώς η διατροφή είναι όντως «στα χέρια μας». Επενδύοντας εδώ και χρόνια στη διατροφή όλης της οικογένειας, θα συνεχίσει, με την ίδια ευαισθησία, την προσπάθεια εκπαίδευσης και ενημέρωσης σε έναν πιο ισορροπημένο τρόπο διατροφής.
ΑΣ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ
Μικροί και μεγάλοι ανταποκρίθηκαν με ενθουσιασμό στην πρόσκληση της Carrefour Μαρινόπουλος σε ένα διήμερο αφιερωμένο στη Διατροφή.
Με κύριο στόχο την εκπαίδευση όλης της οικογένειας στη σωστή και ισορροπημένη διατροφή, εξειδικευμένοι διατροφολόγοι βρέθηκαν στο πλευρό παιδιών και γονέων, δίνοντας χρήσιμες και πρακτικές συμβουλές για το καθημερινό πρόγραμμα διατροφής όλης της οικογένειας.
Δίνοντας έμφαση στην αξία ομάδων τροφίμων, όπως τα φρούτα, τα λαχανικά, τα γαλακτοκομικά, τα δημητριακά, αλλά και την ιδιαίτερη σημασία γευμάτων όπως το πρωινό, παιδιά και γονείς πήραν μέρος σε εργαστήρια ‘γευστικών’ κατασκευών και εντυπωσιακά θεατρικά δρώμενα.
Με αυτήν την πρωτοβουλία, η Carrefour Μαρινόπουλος στέλνει ένα ακόμα ηχηρό μήνυμα σε όλους, καθώς η διατροφή είναι όντως «στα χέρια μας». Επενδύοντας εδώ και χρόνια στη διατροφή όλης της οικογένειας, θα συνεχίσει, με την ίδια ευαισθησία, την προσπάθεια εκπαίδευσης και ενημέρωσης σε έναν πιο ισορροπημένο τρόπο διατροφής.
ΑΣ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ
Δευτέρα 17 Μαΐου 2010
Η Astellas θα αποκτήσει την OSI Pharmaceuticals για 4 δισεκατομμύρια δολάρια
Η φαρμακευτική εταιρεία Astellas υπέγραψε την οριστική συμφωνία συγχώνευσης με την OSI Pharmaceuticals μία εταιρεία βιοτεχνολογίας που επικεντρώνεται στην ανακάλυψη, ανάπτυξη και το εμπόριο στοχευμένων θεραπειών του τομέα της ογκολογίας, του διαβήτη και της παχυσαρκίας. Υπό τους όρους της συμφωνίας η Astellas θα αποκτήσει την OSI καταβάλοντας το ποσό των 4 δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Σύμφωνα με τις δύο εταιρείες, ο συνδυασμός τους σε μία φαρμακευτική επιχείρηση θα δημιουργήσει μία πλατφόρμα για την ογκολογία που θα ενισχύσει την αναπτυξιακή στρατηγική της Astellas. Η OSI εμπορεύεται το Tarceva, ένα φάρμακο κατά του καρκίνου.
Ο Masafumi Nogimory, Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της Astellas δήλωσε σχετικά: «Η συγχώνευση με την OSI παρέχει στην Astellas μία πλατφόρμα στον τομέα της ογκολογίας στις Η.Π.Α. και εμπλουτίζει το χαρτοφυλάκιο των προϊόντων της εταιρείας. Εκτός του Tarceva είμαστε ευχαριστημένοι που θα προσθέσουμε στις υφιστάμενες επιχειρήσεις μας την πλατφόρμα ανάπτυξης φαρμάκων της OSI στον τομέα της ογκολογίας, το ευρύ pipeline προϊόντων της και το ταλέντο της».
Ο Colin Goddard, Διευθύνων Σύμβουλος της OSI δήλωσε από την πλευρά του: «Θεωρούμε ότι αυτή η εξαγορά επιβεβαιώνει την αξία που έχουμε χτίσει για τους μετόχους μας, ενώ ταυτόχρονα προσφέρει στις συγχωνευμένες εταιρείες την ευκαιρία να διαμορφώσουν ένα καινούριο κοινό μονοπάτι προς την πρόοδο στην συλλογική αποστολή τους να προσφέρουν νέα φάρμακα στους ασθενείς σε όλο τον κόσμο».
Σύμφωνα με τις δύο εταιρείες, ο συνδυασμός τους σε μία φαρμακευτική επιχείρηση θα δημιουργήσει μία πλατφόρμα για την ογκολογία που θα ενισχύσει την αναπτυξιακή στρατηγική της Astellas. Η OSI εμπορεύεται το Tarceva, ένα φάρμακο κατά του καρκίνου.
Ο Masafumi Nogimory, Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της Astellas δήλωσε σχετικά: «Η συγχώνευση με την OSI παρέχει στην Astellas μία πλατφόρμα στον τομέα της ογκολογίας στις Η.Π.Α. και εμπλουτίζει το χαρτοφυλάκιο των προϊόντων της εταιρείας. Εκτός του Tarceva είμαστε ευχαριστημένοι που θα προσθέσουμε στις υφιστάμενες επιχειρήσεις μας την πλατφόρμα ανάπτυξης φαρμάκων της OSI στον τομέα της ογκολογίας, το ευρύ pipeline προϊόντων της και το ταλέντο της».
Ο Colin Goddard, Διευθύνων Σύμβουλος της OSI δήλωσε από την πλευρά του: «Θεωρούμε ότι αυτή η εξαγορά επιβεβαιώνει την αξία που έχουμε χτίσει για τους μετόχους μας, ενώ ταυτόχρονα προσφέρει στις συγχωνευμένες εταιρείες την ευκαιρία να διαμορφώσουν ένα καινούριο κοινό μονοπάτι προς την πρόοδο στην συλλογική αποστολή τους να προσφέρουν νέα φάρμακα στους ασθενείς σε όλο τον κόσμο».
Ο.Σ.Α.: Ναί στην πάταξη της φοροδιαφυγής – Όχι στην Διαπόμπευση
Την πλήρη αντίθεσή του στην εσπευσμένη δημοσιοποίηση και διαπόμπευση ονομάτων οδοντιάτρων, τη στιγμή που ο φορολογικός έλεγχος δεν έχει ολοκληρωθεί εκφράζει ο Οδοντιατρικός Σύλλογος Αττικής (Ο.Σ.Α.).
Με την επικοινωνιακή τακτική της Κυβέρνησης στοχοποιείται ένας ολόκληρος κλάδος , οποίος μαστίζεται εδώ και χρόνια από ανεργία και υποαπασχόληση.
Αντιλαμβανόμαστε την προσπάθεια της Πολιτείας για την βελτίωση των δημοσιοοικονομικών ελλειμμάτων της χώρας μας και δεν διαφωνούμε με την διενέργεια των ελέγχων. Δεν μπορούμε όμως να δεχθούμε την ποινικοποίηση της οδοντιατρικής πράξης για τυπικούς λόγους.
Με την επικοινωνιακή τακτική της Κυβέρνησης στοχοποιείται ένας ολόκληρος κλάδος , οποίος μαστίζεται εδώ και χρόνια από ανεργία και υποαπασχόληση.
Αντιλαμβανόμαστε την προσπάθεια της Πολιτείας για την βελτίωση των δημοσιοοικονομικών ελλειμμάτων της χώρας μας και δεν διαφωνούμε με την διενέργεια των ελέγχων. Δεν μπορούμε όμως να δεχθούμε την ποινικοποίηση της οδοντιατρικής πράξης για τυπικούς λόγους.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)