Την δυνατότητα επιλογής υγιών εμβρύων και την αύξηση των ποσοστών εγκυμοσύνης προσφέρει πλέον η νέα μέθοδος που εφαρμόζεται στην Μονάδα Εξωσωματικής Γονιμοποίησης «ΕΥΓΟΝΙΑ» της Ιατρικής Έρευνας.
Με τη νέα μέθοδο, υπάρχει πλέον η δυνατότητα, όπως τονίζει ο Δρ. Τρύφωνας Λαϊνάς, Δ/ντής της Μονάδας EΥΓΟΝΙΑ να αναλυθεί με γρήγορο και αξιόπιστο τρόπο ο μεταβολισμός των εμβρύων και, σε συνδυασμό με τα μορφολογικά χαρακτηριστικά τους, να αντληθούν σημαντικές πληροφορίες για την ποιότητα και τη δυναμική τους. Πρόκειται για μια μη επεμβατική μέθοδο που δεν επιβαρύνει τα έμβρυα και οδηγεί στην επιλογή των καλύτερων εμβρύων για μεταφορά στη μήτρα.
«Με τη νέα μέθοδο metabolomics», επισημαίνει ο Δρ Λαϊνάς, «μπορούν να αυξηθούν ακόμα περισσότερο τα υψηλά ποσοστά επιτυχίας , και ταυτόχρονα να μειωθεί η πιθανότητα πολύδυμης κύησης, αφού μπορεί να περιορισθεί δραστικότερα ο αριθμός των μεταφερόμενων εμβρύων».
Με τον τρόπο αυτό επιτυγχάνεται μείωση του συνολικού κόστους και των προσπαθειών που χρειάζεται ένα ζευγάρι προκειμένου να έχει επιτυχή εγκυμοσύνη με εξωσωματική γονιμοποίηση.
Παράλληλα, με τη χρήση της νέας μεθόδου και τις λοιπές εξελίξεις στον εμβρυολογικό τομέα, η «EΥΓΟΝΙΑ» έχει να επιδείξει σημαντικές πρωτιές στον κλινικό τομέα. Η δημοσίευση σε επιστημονικά περιοδικά διεθνούς κύρους της εμπειρίας των στελεχών της από την εφαρμογή νέων φαρμακευτικών πρωτοκόλλων, εκτός από διεθνή αναγνώριση δημιουργεί μια προστιθέμενη γνώση, με αποτέλεσμα την ποιοτική και εξατομικευμένη θεραπεία. Τα πρωτόκολλα αυτά είναι φιλικά προς τον ασθενή, γιατί έχουν μικρή διάρκεια, μειωμένο κόστος, λιγότερες ενέσεις, μικρότερη δόση, δεν έχουν παρενέργειες και προσφέρουν σημαντικά μειωμένη πιθανότητα επιπλοκών, όπως το σύνδρομο υπερδιέγερσης των ωοθηκών, με σκοπό την ακόμα μεγαλύτερη αύξηση της πιθανότητας εγκυμοσύνης και απόκτησης ενός υγιούς παιδιού.
Τετάρτη 7 Απριλίου 2010
Ο FDA εγκρίνει την κυκλοφορία της τροποποιημένης εκδοχής του OxyContin
Ο Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων των Η.Π.Α. (Food and Drug Administration –FDA), ανακοίνωσε στις 5 Απριλίου 2010, ότι ενέκρινε την κυκλοφορία μίας τροποποιημένης εκδοχής του ισχυρού αναλγητικού OxyContin. Η εκδοχή αυτή σχεδιάστηκε με σκοπό να κάνει δυσκολότερο το «σκάλισμα» του φαρμάκου.Το OxyContin εγκρίθηκε για πρώτη φορά από τον FDA το 1995 για την αντιμετώπιση του σοβαρού χρόνιου πόνου. Ήταν σχεδιασμένο ώστε να καταπίνεται ολόκληρο και να χωνεύεται εντός 12 ωρών απελευθερώνοντας σε όλο αυτό το διάστημα μικρές ποσότητες δραστικής ουσίας.
Ωστόσο οι χρήστες ναρκωτικών ανακάλυψαν σύντομα ότι μπορούν να θρυμματίσουν το φάρμακο ή να το λιώσουν με νερό και μετά να το λάβουν με ένεση προκειμένου να νιώσουν όλες τις επιδράσεις του μαζί, δημιουργώντας μία κατάσταση που ομοιάζει με αυτή που προκύπτει με τη χρήση ηρωίνης.
Η τροποποιημένη εκδοχή του φαρμάκου που ενέκρινε ο FDA έχει ως σκοπό να εμποδίσει ή τουλάχιστον να δυσκολέψει αυτήν την διαδικασία. Συκγεκριμένα όπως αναφέρεται και στην ανακοίνωση: «Η τροποποιημένη εκδοχή δεν επιτρέπει στο φάρμακο να κοπεί, να θρυμματιστεί, να μασηθεί ή να διαλυθεί με οποιονδήποτε τρόπο».
Ο Bob Rappaport, M.D., Διευθυντής του τομέα Αναισθητικών και Ανλγητικών Προϊόντων του FDA δήλωσε πως η έγκριση αυτή «Αποτελεί ένα ακόμη βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση».
Σύμφωνα με την ανακοίνωση, τα στοιχεία της Υπηρεσίας των Η.Π.Α. για την Κατάχρηση Ουσιών και την Ψυχική Υγεία, αποκαλύπτουν πως μόνο το 2008 μισό εκατομμύριο άτομα έκαναν κατάχρηση του OxyContin για πρώτη φορά στη ζωή τους.
Τρίτη 6 Απριλίου 2010
Η θαλιδομίδη ίσως αντιμετωπίζει μια διαταραχή των αιμοφόρων αγγείων
Η θαλιδομίδη (Thalidomide) ένα φάρμακο που προκάλεσε γενετικές ανωμαλίες σε βρέφη όταν κυκλοφόρησε πριν από μισό αιώνα για την αντιμετώπιση της πρωινής ναυτίας σε εγγύους, μπορεί να γίνει χρήσιμο στη μάχη κατά μιας κληρονομικής διαταραχής των αιμοφόρων αγγείων σύμφωνα με σχετική έρευνα Γάλλων επιστημόνων.
Στην έρευνα που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nature Medicine, οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι η χορήγηση θαλιδομίδης σε ασθενείς που έπασχαν από Κληρονομική Αιμορραγική Τηλεαγγειεκτασία (Hereditary Hemorrhagic Telangiectasia –HHT) μείωσε τη δριμύτητα και την ένταση των ρινικών αιμορραγιών, που αποτελούν και το πιο συχνό σύμπτωμα της διαταραχής.
Ο Franck Lebin ως επικεφαλής της έρευνας μαζί με την ομάδα του από το Εθνικό Ινστιτούτο για την Υγεία και την Ιατρική Έρευνα «INSERM» στο Παρίσι, δήλωσαν πως πειράματα σε ποντίκια έδειξαν ότι η θεραπεία με θαλιδομίδη αποκατέστησε τις βλάβες στα τοιχώματα των αιμοφόρων αγγείων μέσα από έναν μηχανισμό που συμπεριλάμβανε την δημιουργία πρωτεϊνών που συμμετέχουν στην ανάπτυξη των κυττάρων.
Όπως γράφει ο Lebin στην έρευνα: «Παρόμοιοι μηχανισμοί ίσως εξηγούν τις επιδράσεις της θεραπείας με θαλιδομίδη στους ανθρώπους».
Η θαλιδομίδη χορηγούνταν σε εγγύους ως αντιεμετικό φάρμακο στην δεκαετία του 60. Αποσύρθηκε όμως μετά από αρκετές περιπτώσεις γενετικών ανωμαλιών που εμφανίζονταν στα νεογέννητα των μητέρων που το ελάμβαναν.
Πρόσφατα η θαλιδομίδη βίωσε μια κάποιου είδους αναγέννηση, καθώς οιι αντικαρκινικές της ιδιότητες είναι αρκετά ισχυρές ώστε το φάρμακο να χρησιμοποιείται πλέον στην αντιμετώπιση αρκετών τύπων καρκίνου όπως το παλλαπλό μυέλωμα.
Η Celgene έχει παρασκευάσει τον «διάδοχο» της θαλιδομίδης, με το εμπορικό όνομα Revlimid που χορηγείται επίσης στην θεραπεία κατά του πολλαπλού μυελώματος.
Στην έρευνα που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nature Medicine, οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι η χορήγηση θαλιδομίδης σε ασθενείς που έπασχαν από Κληρονομική Αιμορραγική Τηλεαγγειεκτασία (Hereditary Hemorrhagic Telangiectasia –HHT) μείωσε τη δριμύτητα και την ένταση των ρινικών αιμορραγιών, που αποτελούν και το πιο συχνό σύμπτωμα της διαταραχής.
Ο Franck Lebin ως επικεφαλής της έρευνας μαζί με την ομάδα του από το Εθνικό Ινστιτούτο για την Υγεία και την Ιατρική Έρευνα «INSERM» στο Παρίσι, δήλωσαν πως πειράματα σε ποντίκια έδειξαν ότι η θεραπεία με θαλιδομίδη αποκατέστησε τις βλάβες στα τοιχώματα των αιμοφόρων αγγείων μέσα από έναν μηχανισμό που συμπεριλάμβανε την δημιουργία πρωτεϊνών που συμμετέχουν στην ανάπτυξη των κυττάρων.
Όπως γράφει ο Lebin στην έρευνα: «Παρόμοιοι μηχανισμοί ίσως εξηγούν τις επιδράσεις της θεραπείας με θαλιδομίδη στους ανθρώπους».
Η θαλιδομίδη χορηγούνταν σε εγγύους ως αντιεμετικό φάρμακο στην δεκαετία του 60. Αποσύρθηκε όμως μετά από αρκετές περιπτώσεις γενετικών ανωμαλιών που εμφανίζονταν στα νεογέννητα των μητέρων που το ελάμβαναν.
Πρόσφατα η θαλιδομίδη βίωσε μια κάποιου είδους αναγέννηση, καθώς οιι αντικαρκινικές της ιδιότητες είναι αρκετά ισχυρές ώστε το φάρμακο να χρησιμοποιείται πλέον στην αντιμετώπιση αρκετών τύπων καρκίνου όπως το παλλαπλό μυέλωμα.
Η Celgene έχει παρασκευάσει τον «διάδοχο» της θαλιδομίδης, με το εμπορικό όνομα Revlimid που χορηγείται επίσης στην θεραπεία κατά του πολλαπλού μυελώματος.
Μεγάλη έρευνα επιβεβαιώνει πως τα παραπανήσια κιλά αυξάνουν τον κίνδυνο εκδήλωσης εγκεφαλικού
Το περιττό βάρος αυξάνει τον κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου, επιβεβαιώνει έρευνα με συμμετοχή σχεδόν 2,3 εκατομμυρίων ατόμων. Όσο μεγαλύτερο το περιττό βάρος, τόσο μεγαλύτερος ο κίνδυνος, όπως αναφέρεται στην έρευνα.
«Το να είναι κανείς παχύσαρκος, αλλά και απλά υπέρβαρος, βάζει το άτομο σε σημαντικά μεγαλύτερο κίνδυνο εκδήλωσης ισχαιμικού εγκεφαλικού επεισοδίου, με ισχυρές πιθανότητες μόνιμων βλαβών και μειωμένο προσδόκιμο ζωής», τονίζει στο Reuters Health ο Dr Pasquale Strazzullo από το Frederico II University of Naples Medical School στην Νάπολη, ο οποίος συμμετείχε στην έρευνα.
Τα Ισχαιμικά εγκεφαλικά συμβαίνουν όταν τα αιμοφόρα αγγεία που τροφοδοτούν με αίμα τον εγκέφαλο είναι μπλοκαρισμένα. Τα Αιμορραγικά εγκαφαλικά που είναι πιο σπάνια, συμβαίνουν από αιμορραγία μέσα στον εγκέφαλο.
Αν και το να είναι κανείς υπέρβαρος συνδέεται με την ενίσχυση των παραγόντων κινδύνου για την εκδήλωση εγκεφαλικού, όπως η υψηλή αρτηριακή πίεση, ωστόσο μέχρι σήμερα δεν ήταν ξεκάθαρο αν τα περιττά κιλά συνδέονται άμεσα με τον κίνδυνο εκδήλωσης εγκεφαλικού. Ευρήματα από προηγούμενες σχετικές έρευνες, έχουν χαρακτηριστεί «αμφιλεγόμενα» όπως επισημαίνει και ο Dr Strazzullo.
Για να ερευνήσουν το ζήτημα αυτό ο Strazzullo και οι συνάδελφοί του ανέτρεξαν στην ιατρική λογοτεχνία για να εντοπίσουν έρευνες με το λιγότερο 4 χρόνια κατοπινής παρακολούθησης των συμμετεχόντων, που εξέταζαν τη σχέση του κινδύνου εμφάνισης εγκεφαλικού με τον δείκτη μάζας σώματος (body mass index-BMI) των συμμετεχόντων. Βρήκαν 25 έρευνες στις οποίες συνολικά συμμετείχαν 2.274.961 άνθρωποι, οι οποίοι συνολικά βίωσαν 30.757 εγκεφαλικά επεισόδια.
Τα υπέρβαρα άτομα είχαν 22% πιθανότητες να υποστούν ισχαιμικό εγκεφαλικό σε σύγκριση με τα άτομα που είχαν φυσιολογικό βάρος, ενώ για τους παχύσαρκους ο κίνδυνος ήταν κατά 64% υψηλότερος, σύμφωνα με τα ευρήματα των επιστημόνων. Ο κίνδυνος για τα αιμορραγικά εγκεφαλικά δεν ήταν υψηλότερος για τους υπέρβαρους, ήταν όμως για τους παχύσαρκους κατά24%.
Ο Strazzullo και η ομάδα του βρήκε επίσης ότι αφού συνυπολογίστηκαν παράγοντες κινδύνου που προκύπτουν από τον τρόπο ζωής, όπως το κάπνισμα και η ηλικία αλλά και οι παράγοντες κινδύνου καρδιαγγειακών προβλημάτων, τα περιττά κιλά και η παχυσαρκία παρατηρήθηκε ότι επηρρεάζει τον κίνδυνο εγκεφαλικού ανεξάρτητα με τος άλλους παράγοντες.
Μία πιθανή αιτία για αυτό, σύμφωνα με τους ερευνητές είναι πως τα κύτταρα του λίπους εκκρίνουν διάφορες ουσίες που έχουν αρνητικές επιδράσεις στο σώμα, όπως για παράδειγμα ουσίες που προωθούν τις φλεγμονές ή που σκληραίνουν τις αρτηρίες.
Δεδομένης της δυσκολίας στην θεραπεία της παχυσαρκίας, όπως τονίζουν και οι ερευνητές, η λύση για την αποφυγή των δυσάρεστων πιθανών συνεπειών της, συμπεριλαμβανόμενου του εγκεφαλικού, θα είναι να εμποδίσουμε τη συσσώρευση των περιττών κιλών εξαρχής.
«Όλοι μας θα πρέπει να διατηρούμε τον έλεγχο του βάρους μας και να δρούμε αμέσως εναντίων της συσσώρευσης περιττού βάρους μειώνοντας τις θερμίδες που λαμβάνουμε και αυξάνοντας την φυσική άσκηση», επισημαίνει ο Dr Strazzullo.
«Το να είναι κανείς παχύσαρκος, αλλά και απλά υπέρβαρος, βάζει το άτομο σε σημαντικά μεγαλύτερο κίνδυνο εκδήλωσης ισχαιμικού εγκεφαλικού επεισοδίου, με ισχυρές πιθανότητες μόνιμων βλαβών και μειωμένο προσδόκιμο ζωής», τονίζει στο Reuters Health ο Dr Pasquale Strazzullo από το Frederico II University of Naples Medical School στην Νάπολη, ο οποίος συμμετείχε στην έρευνα.
Τα Ισχαιμικά εγκεφαλικά συμβαίνουν όταν τα αιμοφόρα αγγεία που τροφοδοτούν με αίμα τον εγκέφαλο είναι μπλοκαρισμένα. Τα Αιμορραγικά εγκαφαλικά που είναι πιο σπάνια, συμβαίνουν από αιμορραγία μέσα στον εγκέφαλο.
Αν και το να είναι κανείς υπέρβαρος συνδέεται με την ενίσχυση των παραγόντων κινδύνου για την εκδήλωση εγκεφαλικού, όπως η υψηλή αρτηριακή πίεση, ωστόσο μέχρι σήμερα δεν ήταν ξεκάθαρο αν τα περιττά κιλά συνδέονται άμεσα με τον κίνδυνο εκδήλωσης εγκεφαλικού. Ευρήματα από προηγούμενες σχετικές έρευνες, έχουν χαρακτηριστεί «αμφιλεγόμενα» όπως επισημαίνει και ο Dr Strazzullo.
Για να ερευνήσουν το ζήτημα αυτό ο Strazzullo και οι συνάδελφοί του ανέτρεξαν στην ιατρική λογοτεχνία για να εντοπίσουν έρευνες με το λιγότερο 4 χρόνια κατοπινής παρακολούθησης των συμμετεχόντων, που εξέταζαν τη σχέση του κινδύνου εμφάνισης εγκεφαλικού με τον δείκτη μάζας σώματος (body mass index-BMI) των συμμετεχόντων. Βρήκαν 25 έρευνες στις οποίες συνολικά συμμετείχαν 2.274.961 άνθρωποι, οι οποίοι συνολικά βίωσαν 30.757 εγκεφαλικά επεισόδια.
Τα υπέρβαρα άτομα είχαν 22% πιθανότητες να υποστούν ισχαιμικό εγκεφαλικό σε σύγκριση με τα άτομα που είχαν φυσιολογικό βάρος, ενώ για τους παχύσαρκους ο κίνδυνος ήταν κατά 64% υψηλότερος, σύμφωνα με τα ευρήματα των επιστημόνων. Ο κίνδυνος για τα αιμορραγικά εγκεφαλικά δεν ήταν υψηλότερος για τους υπέρβαρους, ήταν όμως για τους παχύσαρκους κατά24%.
Ο Strazzullo και η ομάδα του βρήκε επίσης ότι αφού συνυπολογίστηκαν παράγοντες κινδύνου που προκύπτουν από τον τρόπο ζωής, όπως το κάπνισμα και η ηλικία αλλά και οι παράγοντες κινδύνου καρδιαγγειακών προβλημάτων, τα περιττά κιλά και η παχυσαρκία παρατηρήθηκε ότι επηρρεάζει τον κίνδυνο εγκεφαλικού ανεξάρτητα με τος άλλους παράγοντες.
Μία πιθανή αιτία για αυτό, σύμφωνα με τους ερευνητές είναι πως τα κύτταρα του λίπους εκκρίνουν διάφορες ουσίες που έχουν αρνητικές επιδράσεις στο σώμα, όπως για παράδειγμα ουσίες που προωθούν τις φλεγμονές ή που σκληραίνουν τις αρτηρίες.
Δεδομένης της δυσκολίας στην θεραπεία της παχυσαρκίας, όπως τονίζουν και οι ερευνητές, η λύση για την αποφυγή των δυσάρεστων πιθανών συνεπειών της, συμπεριλαμβανόμενου του εγκεφαλικού, θα είναι να εμποδίσουμε τη συσσώρευση των περιττών κιλών εξαρχής.
«Όλοι μας θα πρέπει να διατηρούμε τον έλεγχο του βάρους μας και να δρούμε αμέσως εναντίων της συσσώρευσης περιττού βάρους μειώνοντας τις θερμίδες που λαμβάνουμε και αυξάνοντας την φυσική άσκηση», επισημαίνει ο Dr Strazzullo.
Τετάρτη 31 Μαρτίου 2010
Η Μαστογραφία κάνει «περισσότερο καλό παρά κακό» σύμφωνα με τα αποτελέσματα μεγάλης έρευνας
Η απλή απεικονικιστική μέθοδος της μαστογραφίας σώζει ζωές ακόμα κι αν μερικές φορές οδηγεί γυναίκες να υποβληθούν σε θεραπεία χώρις να χρειάζεται, υποστηρίχουν Βρετανοί ερευνητές που διεξήγαγαν σχετική έρευνα σε μια χρονική στιγμή όπου παγκοσμίως τα διαγνωστικά τεστ τίθενται υπό αμφισβήτηση.Για κάθε γυναίκα που υποβάλλεται σε μη απαραίτητη θεραπεία λόγω των ευρημάτων της μαστογραφίας, σώζονται από την εξέταση οι ζωές δύο άλλων γυναικών. Οι Βρετανοί ερευνητές υποστηρίζουν ότι η έρευνά τους δείχνει ότι τα οφέλη της μαστογραφίας υπερτερούν των κινδύνων που μπορεί να προκαλέσει η μέθοδος όταν εντοπίζει όγκους που στην πραγματικότητα δεν θα αποτελούσαν πρόβλημα για τον οργανισμό.
«Δυστυχώς δεν διαθέτουμε ακόμα μια αψεγάδιαστη διαγνωστική μέθοδο και έτσι μερικές περιπτώσεις εντοπίζονται όγκοι που δεν χρήζουν θεραπείας», δηλώνει σχειτκά ο επικεφαλής της έρευνας Stephen Duffy από το Πανεπιστημίο Queen Mary του Λονδίνου ο οποίος όμως δεν παραλείπει να προσθέσει πως «Για κάθε όμως μία τέτοια περίπτωση σώζονται 2 γυναίκες λόγω της μαστογραφίας, οι οποίες θα είχαν πεθάνει από καρκίνο του μαστού».
Τα ευρήματα της ερευνητικής ομάδας του Duffy αντιτίθενται στα αποτελέσματα έρευνας Νορβηγών επιστημόνων που παρουσιάστηκαν μόλις μία εβδομάδα νωρίτερα. Σύμφωνα με την έρευνα των Νορβηγών δεν βρέθηκαν στοιχεία που να δείχνουν ότι η τακτική εξέταση των γυναικών με μαστογραφία έχει κάποια επίδραση στα ποσοστά της θνησιμότητας από καρκίνο του στήθους.
Αν και οι επιστημονικές απόψεις περί της χρησιμότητας της τακτικής μαστογραφίας, διήστανται, τα περισσότερα ανεπτυγμένα έθνη έχουν οργανώσει προγράμματα τακτικών εξετάσεων με τη μέθοδο της μαστογραφίας για τις γυναίκες άνω των 40 ή 50 ετών προκειμένου να διασφαλίσουν ότι οι πιθανοί όγκοι θα εντοπίζονται νωρίτερα και άρα θα είναι πιο εύκολη η αφαίρεσή τους.
Όσοι αντιμετωπίζουν τις απεικονικιστικές μεθόδους με σκεπτικισμό, ισχυρίζονται ότι η μαστογραφία μπορεί να κάνει περισσότερο κακό παρά καλό όταν υπολογιστεί το κόστος της για τα νοσοκομεία σε χρήματα και χρόνο αλλά και το άγχος και την ανησυχία των ασθενών για «λάθος συναγερμούς».
Ο Duffy και οι συνάδελφοί του διεξήγαγαν δύο έρευνες προκειμένου να αξιολογήσουν το προφίλ όφελους/κινδύνου της μαστογραφίας. Στην μία έρευνα υπολόγισαν πόσες γυναίκες θα είχαν πεθάνει από καρκίνο του στήθους στη Βρετανία εάν δεν είχε καθιερωθεί η μαστογραφία ως τακτική εξέταση στη χώρα από το 1988. Η άλλη έρευνα μελέτησε τον αριθμό των θανάτων από καρκίνο του μαστού μεταξύ 80.000 γυναικών στη Σουηδία, συγκρίνοντας τις περιπτώσεις αυτών που είχαν υποβληθεί σε μαστογραφία και αυτών που δεν είχαν.
Τα αποτελέσματα που δημοσιεύτηκαν στο Journal Medical Screening, έδειξαν μια «ουσιώδη και σημαντική μείωση στους θανάτους από καρκίνο του μαστού» με την εξέταση της μαστογραφίας για τον καρκίνο του μαστού «με αναλογία 2 έως 2,5 ζωές που σώζονται για κάθε μία υπερβολική διάγνωση».
Η Lesley Walker, Director of cancer Information, στο Ίδρυμα Cancer Research της Βρετανίας δήλωσε πως οι έρευνες απέδειξαν ότι η μαστογραφία σώζει ζωές. Όπως επεσήμανε η μέθοδος αυτή δίνει στη γυναίκα υψηλής ποιότητας πληροφορίες, που είναι απαραίτητες ώστε να προχωρήσει μαζί με τον θεράποντα ιατρό της σε μία θεραπευτική επιλογή.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)