Γυναίκες που λαμβάνουν κάποιους τύπους φαρμάκων για την ενίσχυση των οστών, που χορηγούνται συνήθως για την πρόληψη και την αντιμετώπιση της οστεοπόρωσης ίσως έχουν μικρότερες πιθανότητες να εμφανίσουν καρκίνο του μαστου, συγκριτικά με άλλες γυναίκες, υποστηρίζει έρευνα Αμερικανών επιστημονων που δημοσιεύτηκε στο British Journal of Cancer.
Η έρευνα βρήκε ότι οι γυναίκες που λαμβάνουν διφωσφονικά φάρμακα, όπως τα Fosamax, Boniva και Zomita για περισσότερο από δύο χρόνια, παρουσίασαν σχεδόν 40% μείωση του κινδύνου ανάπτυξης καρκίνου του μαστού συγκριτικά με τις γυναίκες που δεν ελάμβαναν τέτοια θεραπεία. Επικεφαλής της έρευνας ήταν ο Polly Newcomb, Ph.D., M.P.H., ο Διευθυντής του Προγράμματος Πρόληψης Καρκίνου στο Fred Hutchinson Cancer Research Center.
«Η μεγάλη αυτή έρευναπαρέχει νέα στοιχεία για την υπόθεση ότι τα διφωσφονικά φάρμακα συνδέονται με μία σημαντική μείωση του κινδύνου ανάπτυξης καρκίνου του μαστού», δήλωσε ο Newcomb.
Η προστατευτική δράση των διφωσφονικών φαρμάκων κατά του καρκίνου του μαστού, παρατηρήθηκε μόνο σε μη παχύσαρκες γυναίκες. «Οι παχύσαρκες γυναίκες ίσως έχουν αυξημένα επίπεδα οιστρογόνων, κι ίσως οι ορμόνες να επηρρεάζουν την ικανότητα των διφωσφονικών να μειώνουν τον κίνδυνο του καρκίνου του μαστού», εξηγεί ο Newcomb.
Ο τρόπος με τον οποίο τα φάρμακα αυτά ίσως μειώνουν τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του μαστού δεν είναι ακόμη γνωστός, όμως υπάρχουν πολλές σχετικές ερευνητικές παρατηρήσεις. «Τα φάρμακα αυτά μπορεί να επηρεάζουν τη λειτουργία των κυττάρων και ίσως είναι σημαντικά στην ανάπτυξη και τον θάνατο των κυττάρων, ειδικότεραστον θάνατο των όγκων ή των προκαρκινικών αλλοιώσεων», δήλωσε ο Newcomb. Οι ερευνητές βρήκαν ότι κάποια είδη διφωσφονικών προκαλούν άμεσα την απόπτωση των κυττάρων του όγκου, εμποδίζουν την αγγειογένεση αλλά και προλαμβάνουν την πρόσφυση των καρκινικών κυττάρων.
Στην έρευνα συμμετείχαν σχεδόν 16.000 γυναίκες από το Ουισκόνσιν των Η.Π.Α. ηλικίας μεταξύ 20 και 69 ετών. Οι μισές από τις γυναίκες είχαν διαγνωστεί με επιθετικό καρκίνο του μαστού και οι υπόλοιπες όχι. Οι γυναίκες ερωτήθηκαν από τους ερευνητές για ζητήματα σχετικά με την υγεία των οστών τους και το ιστορικώ καταγμάτων τους, για το εάν είχαν διαγνωστεί ποτέ με οστεοπόρωση και για το ιστορικό χρήσης διφωσφονικών φαρμάκων.
Παράγοντες κινδύνου εμφάνισης καρκίνου του μαστού όπως το οικογενειακό ιστορικό, η ηλικία οπότε γέννησαν πρώτη φορά, η λήψη ορμονών σε μετεμμηνοπαυσιακό στάδιο και η μάζα σώματος, συνυπολογίστηκαν στην έρευνα. «Καθώς συμπεριλάβαμε και σημαντικούς παράγοντες κινδύνου στα κριτήρια μας, τα ευρήματα της έρευνας μπορεί να αντικατοπτρίζουν αληθινά σημαντικά ωφέλη που οφείλονται στους μηχανισμούς κατά των όγκων που παρουσιάζουν αυτά τα φάρμακα», έγραψαν οι συγγραφείς στη δημοσίευσή τους.
Η έρευνα χρηματοδοτήθηκε από το Εθνικό Ινστιτούτο Καρκίνου και διεξήχθη σε συνεργασία με το Κέντρο Carbone Comprehensive Cancer του Πανεπιστημίου του Ουισκόνσιν.
