Οι γηραιότεροι άνθρωποι αντιμετωπίζουν μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του δέρματος, καθώς το δέρμα τους δεν είναι ικανό να κινητοποιήσει το ανοσοποιητικό σύστημα που θα το προστατέψει. Την παραπάνω άποψη διατύπωσαν πρόσφατα Βρετανοί ερευνητές.Η νέα έρευνα έρχεται σε αντίθεση με παλαιότερες απόψεις που ήθελαν το ανοσοποιητικό κύτταρο T να είναι υπεύθυνο για την πτωτική τάση του ανοσοποιητικού συστήματος με το πέρας των χρόνων. Στην πραγματικότητα όμως φαίνεται πως υπεύθυνη είναι η ανικανότητα του δέρματος να προσελκύσει τα κύτταρα T προς αυτό. Τα ευρήματα της έρευνας δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό Journal of Experimental Medicine.
Ο επικεφαλής της έρευνας, ο καθηγητής Arne Akbar από το University College του Λονδίνου σημείωσε πως η μειωμένη ανοσοποιητική ικανότητα των ηλικιωμένων είναι γνωστή όχι όμως και οι λόγοι και οι τρόποι που αυτή προκαλείται.
Ένας αριθμός εθελοντών χωρισμένος σε δύο ηλικιακά γκρουπ ηλικίας 40 ετών το ένα και πάνω από 70 το άλλο, δέχτηκε ένα αντιγόνο σε ενέσιμη μορφή προκειμένου να προκληθεί η άμεση αντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματος μέσω των κυττάρων T.
Όπως ήταν αναμενόμενο η αντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματος στο ηλικιωμένο γκρουπ ήταν πολύ λιγότερη από αυτή των 40χρονών. Όταν όμως οι ερευνητές εξέτασαν τα κύτταρα T, τα τελευταία δεν παρουσίαζαν κάποιο πρόβλημα. Αυτό που είχε συμβεί ήταν πως είχε μειωθεί η ικανότητα του δέρματος να ειδοποιήσει τα κύτταρα T για να επέμβουν. Τα σήματα που θα κατεύθυναν τα κύτταρα T στο σωστό σημείο έλειπαν από τους ηλικιωμένους.
Με περαιτέρω μελέτες και χρησιμοποιώντας δείγματα δέρματος, οι επιστήμονες κατάληξαν στο συμπέρασμα πως το πρόβλημα είναι αναστρέψιμο καθώς το δέρμα μπορούσε να στείλει τα σωστά σήματα υπό πίεση.
Ο Arne Akbar επεσήμανε πως σε αυτό το σημείο προσπάθησε να αυξήσει τις δυνατότητες του ανοσοποιητικού συστήματος των ηλικιωμένων ώστε να έχουν καλύτερες πιθανότητες να αντισταθούν σε μολύνσεις του δέρματος αλλά και να μειώσει τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου. «Το ερώτημα που γεννάται είναι ποια είναι τα πλεονεκτήματα επιβίωσης σε αυτή την προσπάθεια, μήπως υπάρχουν αρνητικά στοιχεία στο δυνατό ανοσοποιητικό σύστημα σε αυτές τις ηλικίες;», έθεσε ο ίδιος το ερώτημα και συνέχισε: «Μια τέτοια παρέμβαση ίσως να έχει συνέπειες που δεν αντιλαμβανόμαστε και γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο χρειάζεται να ερευνήσουμε βαθύτερα το ζήτημα».
Τέλος ο κ. Akbar επεσήμανε πως το ίδιο πρόβλημα μπορεί να απαντάται και σε άλλους ιστούς του σώματος των ηλικιωμένων ανθρώπων.
