Επιστήμονες δηλώνουν πως βρίσκονται ένα βήμα πιο κοντά στην ανάπτυξη γονιδιακής θεραπείας για την αχρωματοψία. Οι Αμερικανοί ερευνητές κατάφεραν να αποκαταστήσουν πλήρως την όραση σε ενήλικες πίθηκους με εκ γενετής ανικανότητα διαχωρισμού του πράσινου και του κόκκινου χρώματος.
Η τεχνική των ερευνητών από το Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον δημοσιεύεται στο περιοδικό Nature. Σύμφωνα με τις γνώμες ειδικών, αν και χρειάζονται περαιτέρω έρευνες η ίδια μέθοδος πιθανόν να θεραπεύει και τους ανθρώπους που πάσχουν από αχρωματοψία.
Μέχρι τώρα οι επιστήμονες δεν πίστευαν ότι θα μπορούσαν να «χειριστούν» τον εγκέφαλο των ενηλίκων κατά τέτοιο τρόπο. Θεωρούνταν πως η εισαγωγή καινούριων αισθητικών πληροφοριών, όπως είναι οι κατάλληλοι οπτικοί υποδοχείς για τέλεια (χρωματικά) όραση, μπορούσε να γίνει μόνο στα πρώτα χρόνια ζωής όπου ακόμα ο εγκέφαλος είναι σε «εύπλαστη» φάση.
Ο καθηγητής Jay Neitz, όμως, κατάφερε μαζί με την επιστημονική ομάδα του να εισάγει θεραπευτικά γονίδια στα κύτταρα τα οποία λειτουργούν ως αισθητήρες φωτός πίσω από το μάτι σε ενήλικες αρσενικούς πίθηκους του είδους squirrel. Τα θεραπευτικά γονίδια περιείχαν τον απαραίτητο κώδικα DNA που επιτρέπει στα συγκεκριμένα κύτταρα να ξεχωρίζουν τη διαφορά μεταξύ του κόκκινου και του πράσινου χρώματος. Η ικανότητα αυτή λείπει από όλους τους αρσενικούς πίθηκους.
Εξετάσεις που ακολούθησαν έδειξαν πως η γονιδιακή θεραπεία σημείωσε επιτυχία. Οι αρσενικοί πίθηκοι είχαν πλέον τις κατάλληλες οπτικές χρωστικές ώστε να ξεχωρίζουν όλα τα χρώματα, ενώ σε οπτικά τεστ που τους έγιναν μπορούσαν να ξεχωρίσουν με επιτυχία το κόκκινο από το πράσινο χρώμα μέσα σε ειδικά σχεδιασμένες εικόνες.
Η ομάδα του καθηγητή Nietz συνέχισε να παρακολουθεί τους πιθήκους για να αξιολογήσει τα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα της θεραπείας. Δύο χρόνια έχουν περάσει από τότε και η όραση των πιθήκων παραμένει σταθερή.
Οι επιστήμονες ελπίζουν μια παρόμοια θεραπεία να αποδειχθεί αποτελεσματικοί και στους ανθρώπους που πάσχουν από αχρωματοψία.
Ο Winfried Amoaku, ειδικός στην Οφθαλμολογία στο Πανεπιστήμιο του Nottingham σχολιάζοντας τα ευρήματα της έρευνας δήλωσε ότι: «Η έρευνα θα μπορούσε να βοηθήσει το 7% των ανδρών και το 1% των γυναικών που έχουν γενετικά προβλήματα όρασης. Φαίνεται πως είναι η πρώτη έρευνα σε πρωτεύοντα θηλαστικά που αφορά τα προβλήματα όρασης και που υποστηρίζει ότι τα κύτταρα μπορούν να μετατραπούν με τέτοιο τρόπο στην αντίληψη των χρωμάτων. Φυσικά χρειάζονται πολλές ακόμα μελέτες πριν η μέθοδος αυτή περάσει στο στάδιο των κλινικών δοκιμών σε ανθρώπους, πόσο μάλλον στο στάδιο της θεραπευτική αγωγής».